آموزش لهجه عراقی و مکالمه عربی فصیح

دعای صد و چهارده – در شب نیمۀ شعبان هنگام نماز شب
هرگاه اراده کردی نماز شب را، پس دو رکعت نـماز بجای آور و این دعا را بخوان:

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَهِ النُّبُوَّهِ، وَمَوْضِعِ الرِّسَالَهِ، وَمُخْتَلَفِ الْمَلَائِکَهِ، وَمَعْدِنِ الْعِلْمِ، وَأَهْلِ بَیْتِ الْوَحْیِ، وَأَعْطِنِی فیٖ هٰذِہِ اللَّیْلَهِ أُمْنِیَتِی، وَتَقَبَّلْ وَسِیلَتِی، فَإِنِّی بِـمُحَمَّدٍ وَعَلِیٍّ وَأَوْصِیَائِهِمَا إِلَیْکَ أَتَوَسَّلُ، وَعَلَیْکَ أَتَوَکَّلُ، وَلَکَ أَسْأَلُ، یٰا مُجِیبَ الْمُضْطَرِّینَ، یٰا مَلْجَأَ الْهَارِبِینَ، وَمُنْتَهىٰ رَغْبَهِ الرَّاغِبِینَ، وَنَیْلِ الطَّالِبِینَ.

خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست، هم آنان که درخت نبوت، جایگاه رسالت، محل آمدوشد فرشتگان، معدن دانش و خاندان وحى هستند و در این شب، آرزویم را به من عطا کن و کسانی را که به آن‌ها توسل نـمودم بپذیر؛ زیرا من با توسل به حضـرت محمد و علی و جانشینان آن دو به درگاهت روى آورده و بر تو توکل نـمودم و از تو درخواست کردم، اى اجابت‌کنندۀ [دعاى]بیچارگان، اى پناه‌گاه گریختگان و منتهاى گرایش گرایندگان و خواستۀ نهایى طالبان.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلَاهً کَثِیرَهً طَیِّبَهً تَکُونُ لَکَ رِضًی، وَلِحَقِّهِمْ قَضَاءً، اَللّٰهُمَّ اعْمُرْ قَلْبِی بِطَاعَتِکَ، وَلاٰتُخْزِنِی بِـمَعْصِیَتِکَ، وَارْزُقْنِی مُوَاسَاهَ مَنْ قَتَّـرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ بِـمٰا وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِکَ، فَإِنَّکَ وَاسِعُ الْفَضْلِ، وٰازِعُ الْعَدْلِ، لِکُلِّ خَیْرٍ أَهْلٌ.

خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، درودى فراوان و پاکیزه که موجب خشنودى تو و اداى حق آنان گردد. خدایا، دلـم را با طاعتت زنده دار و به واسطۀ معصیت رسوایم مکن و کارى کن با کسانی که روزى‌شان را تنگ و اندک قرار داده‌اى با روزى افزونی که بر من گستـرده‌اى، هم دردى کنم؛ زیرا تو گستـرندۀ روزى افزون و توزیع‌کنندۀ عدل و داد و زیبندۀ هر خیر و خوبی هستى.

پس  از آن دو  رکعت نـماز بجای آور و بگو:

اَللّٰهُمَّ أَنْتَ الْمَدْعُوُّ، وَأَنْتَ الْمَرْجُوُّ، وَرَازِقُ الْخَیْرِ، وَکَاشِفُ السُّوءِ، الْغَفَّارُ ذُوالْعَفْوِ الرَّفِیعِ، وَالدُّعَاءِ السَّمِیعِ.

خداوندا، تو خوانده مى‌شوى و به تو امید بسته مى‌شود و تو عطاکنندۀ خیر و برطرف‌کنندۀ بدى و بسیار آمرزنده و داراى گذشت بلند، و دعای شنیده شده.

أَسْأَلُکَ فیٖ هٰذِہِ اللَّیْلَهِ الْإِجَابَهَ، وَحُسْنَ الْإِنَابَهِ، وَالتَّوْبَهَ وَالْأَوْبَهَ، وَخَیْرَ مٰا قَسَمْتَ فِیهٰا وَفَرَقْتَ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ حَکِیمٍ، فَأَنْتَ بِحَالِی زَعِیمٌ عَلِیمٌ، وَبِی‏ رَحِیمٌ. اُمْنُنْ عَلَیَّ بِـمٰا مَنَنْتَ بِهِ عَلَی الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنْ عِبَادِکَ، وَاجْعَلْنِی مِنَ الْوَارِثِینَ، وَفیٖ جِوَارِکَ مِنَ اللَّابِثِینَ، فیٖ دَارِالْقَرَارِ وَمَحَلِّ الْأَخْیَارِ.

از تو می‌خواهم در این شب اجابت را، انابه [توبه با تـمام وجود]، توبه و بازگشت نیک و نیز بهتـرین چیزهایى را که در این شب تقسیم نـموده و تـمامى امور استوار را که در آن فیصله مى‌دهى، از تو درخواست مى‌کنم؛ زیرا تو ضامن حال من هستى و از آن آگاهى و نسبت به من مهربانی. [پس]هرچه بر بندگان ناتوانت ارزانی داشته‌اى، بر من ارزانی دار و مرا از وارثان و از کسانی قرار ده که در سـراى آرامش و جایگاه نیکان، در جوار [و تحت حمایت]تو جاى مى‌گیـرند.

پس  از آن دو  رکعت نـماز بجای آور و بگو:

سُبْحَانَ الْوَاحِدِ الَّذِی لاٰ إِلٰهَ غَیْرُہُ، الْقَدِیمِ الَّذِی لاٰبِدْءَ لَهُ، الدَّائِمِ الَّذِی لاٰنَفَادَ لَهُ، الدَّائِبِ الَّذِی لاٰفَرَاغَ لَهُ، الْحَیِّ الَّذِی لاٰیـَمُوتُ، خَالِقِ مٰا یُرىٰ‏ وَمٰا لاٰیُرىٰ، عَالِمِ کُلِّ شَیْ‏ءٍ بِغَیْرِ تَعْلِیمٍ، السَّابِقِ فیٖ عِلْمِهِ مٰا لاٰیَهْجُسُ الْمَرْءُ فیٖ وَهْمِهِ،‏ سُبْحانَهُ وَتَعَالیٰ‏ عَمّٰا یُشْـرِکُونَ‏.

پاک است خداى یگانه‌اى که معبودى جز او نیست و دیرینه‌اى که آغازى ندارد و جاودانه‌اى که پایانی و کوشایى که فراغتى براى او نیست و زنده‌اى که هرگز نـمى‌میرد و آفرینندۀ تـمام چیزهایى است که دیده مى‌شود و یا دیده نـمى‌شود و بدون آموزش از هر چیز آگاه است و آنچه در اندیشۀ انسان نـمى‌گذرد، در علم او پیشی گرفته و ثبت است. پاک و بلندمرتبه باد خداوند از آنچه شـریک او قرار مى‌دهند.

اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ سُؤٰالَ مُعْتَـرِفٍ بِبَلَائِکَ الْقَدِیمِ وَنَعْمَائِکَ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ خَیْرِ أَنْبِیَائِکَ، وَأَهْلِ بَیْتِهِ أَصْفِیَائِکَ وَأَحِبَّائِکَ، وَأَنْ تُبَارِکَ لیٖ فیٖ لِقَائِکَ.

خداوندا همانند کسی که به نیکوکارى دیرینه و نعمت‌هایت اعتـراف دارد، از تو درخواست مى‌کنم که بر حضـرت محمد، بهتـرین پیامبـران و خاندان برگزیده و دوستان او درود فرستى و ملاقات با خود را برایم مبارک گردانی.

سپس دو  رکعت نـماز بجای آور و بگو:

یٰا کَاشِفَ الْکَرْبِ، وَمُذَلِّلَ کُلِّ صَعْبٍ، وَمُبْتَدِئَ النِّعَمِ قَبْلَ اسْتِحْقَاقِهَا، وَیٰا مَنْ مَفْزَعُ الْخَلْقِ إِلَیْهِ، وَتَوَکُّلُهُمْ عَلَیْهِ، أَمَرْتَ بِالدُّعَاءِ وَضَمِنْتَ الْإِجَابَهَ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَابْدَأْ بِهِمْ فیٖ کُلِّ خَیْرٍ، وَافْرِجْ هَمِّی، وَارْزُقْنِی بَرْدَ عَفْوِکَ، وَحَلَاوَهَ ذِکْرِکَ وَشُکْرِکَ، وَانْتِظَارَ أَمْرِکَ.

اى برطرف‌کنندۀ اندوه و خوارى و آسان‌سازندۀ سختى‌ها و آغازگر نعمت‌ها پیش از استحقاق و اى کسی که آفریده‌ها به تو پناه آورده و بر تو توکل دارند، به دعا کردن دستور دادى و اجابت آن را ضمانت کردى. پس بر محمد و آل محمد درود فرست و هر خیر را نخست به آنان عطا کن و آن‌گاه اندوه مرا بگشا و خنکی گذشت و شیـرینى یاد و سپاسگزارى از خود و چشم به راه بودن فرمانت را روزى‌ام کن.

اُنْظُرْ إِلَیَّ نَظْرَهً رَحِیمَهً مِنْ نَظَرَاتِکَ، وَأَحْیِنِی مٰا أَحْیَیْتَنِی مَوْفُوراً مَسْتُوراً، وَاجْعَلِ الْمَوْتَ لیٖ جَذَلًا وَسُـرُوراً، وَاَقْدِرْ لیٖ وَلاٰتُقَتّـِرْ عَلَیَّ فیٖ حَیَاتِی إِلیٰ حِینَ وَفَاتِی حَتّٰى أَلْقَاکَ مِنَ الْعَیْشِ سَئِماً، وَإِلَی الْآخِرَهِ قَرِماً، إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ.

نگاه کن به من نگاهی از روی مهربانی از نگاه‌هایت، و زنده دار مرا تا آنجا که زنده می‌داری، بی‌نیاز و پوشیده داشته شده، و مرگ را شادی و شادمانی من قرار ده، و مقدر ساز برای من، و مگیر بر من تنگ در زندگی‌ام تا هنگام فوتم، تا به دیدارت آیم به ستوه آمده از زندگی، و به آخرت مشتاق، که تو بر هر چیزی توانا هستی.

سپس  دو  رکعت شفع را بجای آورد و بعد از آن قبل از برخاستـن برای وتر، بگو:

اَللّٰهُمَّ رَبَّ‏ ﴿الشَّفْعِ وَالْوَتْرِ وَاللَّیْلِ إِذا یَسْـرِ﴾ بِحَقِّ هَذِہِ اللَّیْلَهِ الْمَقْسُومِ فِیهٰا بَیْنَ عِبَادِکَ مٰا تَقْسِمُ، وَالْمَحْتُومِ فِیهٰا مٰا تَحْتِمُ، أَجْزِلْ فِیهٰا قِسْمِی وَلاٰ تُبَدِّلِ اسْمِی، وَلاٰ تُغَیِّرْ جِسْمِی، وَلاٰ تَجْعَلْنِی مِمَّنْ عَنِ الرُّشْدِ عَمِىَ، وَاخْتِمْ لیٖ بِالسَّعَادَهِ وَالْقَبُولِ، یٰاخَیْرَ مَرْغُوبٍ إِلَیْهِ وَمَسْؤُولٍ.

خداوندا، اى پروردگار «زوج و فرد و پروردگار شب هنگامی که در گذر باشد»، به حق این شب که قسمت‌هاى خود را در آن میان بندگانت تقسیم مى‌کنى و امور حتمى را مقرر مى‌دارى، قسمت مرا در آن فراوان گردان و نامم را تغییر مده و تنم را دگرگون مساز و به جاى راه یافتگى دچار کورى باطنى مفرما و کار مرا به نیکبختى و پذیرش پایان ده، اى بهتـرین کسی که به درگاه او گراییده و از او درخواست مى‌شود.

سپس برخیز و نـماز وتر را بخوان و بعد از آنکه دعاى نـماز وتر را خواندى، در حال ایستاده پیش از رکوع بگو:

اَللّٰهُمَّ یٰا مَنْ شَأْنُهُ الْکِفَایَهُ، وَسُـرَادِقُهُ الرِّعَایَهُ، یٰا مَنْ هُوَ الرَّجَاءُ وَالْأَمَلُ، وَعَلَیْهِ فِی الشَّدَائِدِ الْمُتَّکَلُ‏، مَسَّنِیَ الضُّـرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ، وَضَاقَتْ عَلَیَّ الْمَذَاهِبُ‏ وَأَنْتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ، کَیْفَ أَخَافُ وَأَنْتَ رَجَائِی، وَکَیْفَ أَضِیعُ وَأَنْتَ لِشِدَّتِی وَرَخَائِی.

خداوندا اى کسی که کار تو کفایت و سـراپرده‌ات رعایت است و اى خدایى که امید و آرزو و تکیه‌گاه همه در سختى‌ها هستى، اکنون رنجورى به من رسیده و تو مهربان‌ترین مهربانان هستى و در اثر گوناگونی راه‌ها و روش‌ها [ى کسب روزى]دچار تنگنا شده‌ام و تو بهتـرین روزى‌رسان هستى. چگونه بیمناک گردم در حالی که تو امید منى و چگونه تباه گردم در حالی که تو اندوختۀ من براى حال سختى و امید منى [حال گرفتارى من هستى]

اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِـمٰا وَارَتِ الْحُجُبُ مِنْ جَلَالِکَ وَجَمَالِکَ، وَبِـمٰا أَطَافَ الْعَرْشُ مِنْ بَهَاءِ کَمَالِکَ، وَبِـمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ الثَّابِتِ الْأَرْکَانِ، وَبِـمٰا تُحِیطُ بِهِ قُدْرَتُکَ مِنْ مَلَکُوتِ السُّلْطَانِ، یٰا مَنْ لاٰرَادَّ لِأَمْرِہِ، وَلاٰ مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ، اضْـرِبْ بَیْنِی وَبَیْنَ أَعْدَائِی سِتْـراً مِنْ سِتْـرِکَ، وَکَافِیَهً مِنْ أَمْرِکَ. یٰا مَنْ لاٰتَخْرِقُ قُدْرَتَهُ عَوَاصِفُ الرِّیَاحِ،

خداوندا به جلال و جمال تو که در پردۀ حجاب هستند و به حسن کمال تو که گرداگرد عرش را فرا گرفته است و به گره‌گاه‌هاى سـربلندى از عرش تو که پایه‌هایش استوار است و به ملکوت سلطه‌ات که قدرتت بر آن احاطه دارد، از تو درخواست مى‌کنم. اى کسی که هیچ‌کس نـمى‌تواند دستور تو را برگردانده و فرمانت را به تأخیر اندازد، میان من و دشمنانم پرده‌اى از پرده‌هاى خود و کفایت‌کننده‌اى از فرمانت ایجاد کن، اى خدایى که بادهاى سخت و ویرانگر نـمى‌توانند قدرت او را بشکافند،

وَلاٰ تُقَطِّعُهُ بَوَاتِرُ الصِّفَاحِ، وَلاٰ تَنْفُذُ فِیهِ عَوَامِلُ الرِّمَاحِ، یٰا شَدِیدَ الْبَطْشِ، یٰا عَالِیَ الْعَرْشِ، اکْشِفْ ضُـرِّی یٰا کَاشِفَ ضُـرِّ أَیُّوبَ وَاضْـرِبْ بَیْنِی وَبَیْنَ مَنْ یَرْمِینِی بِبَوَائِقِهِ، وَیُسْـرِی إِلَیَّ طَوَارِقَهُ، بِکَافِیَهٍ مِنْ کَوَافِیکَ، وَوَاقِیَهٍ مِنْ دَوَاعِیکَ، وَفَرِّجْ هَمِّی وَغَمِّی یٰا فَارِجَ غَمِّ یَعْقُوبَ، وَاَغْلِبْ لیٖ مَنْ غَلَبَنِی یٰا غَالِباً غَیْرَ مَغْلُوبٍ‏،

و شمشیرهاى برنده نـمى‌توانند او را قلع کنند و سـرنیزه‌هاى تیز نـمى‌توانند در او کارگر افتند. اى سخت‌گیر، اى داراى عرش بلند، رنجورى‌ام را برطرف نـما، اى برطرف‌کنندۀ رنجورى حضـرت ایوب و نیز میان من کسانی که مرا آماج گرفتارى‌ها قرار داده و حوادث سـرکوب‌کننده را به سوى من روانه مى‌سازند، با یکی از کفایت‌ها و انگیزه‌هاى نگاه‌دارنده‌ات مانع ایجاد کن و اندوه و غم مرا بزدا، اى زدایندۀ غم حضـرت یعقوب، و مرا بر کسانی که مى‌خواهند بر من چیره گردند چیره گردان، اى چیره‌اى که هرگز مغلوب نـمى‌گردى،

﴿وَرَدَّ اللّٰهُ الَّذِینَ کَفَرُوا بِغَیْظِهِمْ لَمْ یَنالُوا خَیْراً وَکَفَى اللّٰهُ الْمُؤْمِنِینَ الْقِتالَ وَکانَ اللّٰهُ قَوِیًّا عَزِیزاً﴾، ﴿فَأَیَّدْنَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلیٰ عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِینَ﴾.

«و خداوند آنان را که کفر ورزیده‌اند، بی‌آنکه به مالی رسیده باشند به غیظ و حسـرت برگرداند و زحمت جنگ از مؤمنان برداشت و خدا همواره نیرومند و شکست‌ناپذیر است.» «و کسانی را که ایمان آورده بودند، بر دشمنان‌شان یارى کردیم تا بر آنان چیره شدند.»

یٰا مَنْ نَجَّىٰ نُوحاً مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ، یٰا مَنْ نَجَّىٰ لُوطاً مِنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ، یٰا مَنْ نَجَّىٰ هُوداً مِنَ الْقَوْمِ الْعَادِینَ، یٰا مَنْ نَجَّىٰ مُحَمَّداً مِنَ الْقَوْمِ الْمُسْتَهْزِئِینَ.

اى خدایى که حضـرت نوح را از قوم ستمگر نجات دادى، اى کسی که حضـرت لوط را از دست قوم گناه‌کار رهانیدى، اى خدایى که حضـرت هود را از قوم ستم‌پیشه نجات دادى، اى خدایى که حضـرت محمد را از دست قوم استهزاکننده رهانیدى.

أَسْأَلُکَ بِحَقِّ شَهْرِنَا هٰذَا وَأَیّٰامِهِ، الَّذِی کَانَ رَسُولُکَ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ یَدْأَبُ فیٖ صِیَامِهِ وَقِیَامِهِ مَدىٰ سِنِّیهِ وَأَعْوَامِهِ، أَنْ تَجْعَلَنِی فِیهِ مِنَ الْمَقْبُولِینَ أَعْمَالُهُمْ، الْبَالِغِینَ فِیهِ آمَالَهُمْ، وَالْقَاضِینَ فیٖ طَاعَتِکَ آجَالَهُمْ، وَأَنْ تُدْرِکَ بیٖ صِیَامَ الشَّهْرِ الْمُفْتَـرَضِ، شَهْرِ الصِّیَامِ عَلَی التَّکْمِلَهِ وَالتَّمَامِ، وَاسْلَخْهُمٰا عَنِّی بِانْسِلَاخِی مِنَ الْآثَامِ، فَإِنِّی مُتَحَصِّنٌ بِکَ، ذُو اعْتِصَامٍ بِأَسْمَائِکَ الْعِظَامِ، وَمُوَالاٰهِ أَوْلِیَائِکَ الْکِرَامِ، أَهْلِ النَّقْضِ وَالْإِبْرَامِ، إِمَامٍ مِنْهُمْ بَعْدَ إِمَامِ، مَصَابِیحِ الظَّلَامِ وَحُجَجِ اللّٰهِ عَلیٰ جَمِیعِ الْأَنَامِ، عَلَیْهِمْ مِنْکَ أَفْضَلُ الصَّلَاهِ وَالسَّلَامُ.

به حق این ماه و روزهاى آنکه عادت رسول تو- درود خدا بر او و خاندان او-در طول سال‌هاى عمر شـریف خویش این بود که روزهاى آن را روزه گرفته و در شب‌هاى آن به شب‌خیزى بپردازد، از تو خواستارم که مرا از کسانی قرار دهى که اعمال‌شان را پذیرفته و به آرزوهایشان نایل ساخته‌اى و عمرشان را در طاعت تو به‌سـر آورده‌اند و به من توفیق دهى که روزۀ ماه صیام را که روزه‌دارى آن واجب است، به صورت کامل تا آخرین روز درک کنم و با پایان یافتـن آن از همۀ گناهان درآیم؛ زیرا من به تو پناهنده شده و به اسم‌هاى بزرگ تو و ولایت دوستان گرامى‌ات که شکست و بست امور به دست آن‌ها است و یکی پس از دیگرى پیشواى [امت]را عهده دارند و چراغ‌هاى [روشنگر]تاریکی و حجت‌هاى خدا بر همۀ مردمان هستند -برترین درود و سلام بر آنان- چنگ زده‌ام.

اَللّٰهُمَّ وَإِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ الْبَیْتِ الْحَرَامِ، وَالرُّکْنِ وَالْمَقَامِ وَالْمَشَاعِرِ الْعِظَامِ، أَنْ تَهَبَ لِیَ اللَّیْلَهَ الْجَزِیلَ مِنْ عَطَائِکَ، وَالْإِعَاذَهَ مِنْ بَلَائِکَ، اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ الْأَوْصِیَاءِ الْهُدَاهِ الدُّعَاهِ، وَأَنْ لاٰتَجْعَلَ حَظِّی مِنْ هٰذَا الدُّعَاءِ تِلَاوَتَهُ، وَاجْعَلْ حَظِّی مِنْهُ إِجَابَتَهُ‏ إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ.

خداوندا، به حق خانۀ محتـرم و رکن [کعبه]و مقام [ابراهیم]و جایگاه‌هاى عبادت بزرگ از تو درخواست مى‌کنم که عطاى فراوانت و در آمدن از بلاها [یى را که بدان دچار هستم]در این شب به من ارزانی دارى. خداوندا، بر حضـرت محمد و خاندان او که جانشینان هدایتگر و فراخواننده [مردم به سوى خدا]هستند، درود فرست و بهرۀ مرا از این دعا، فقط خواندن آن قرار مده، بلکه بهرۀ مرا از آن، اجابت آن بگردان، به راستى که تو بر هر چیز توانایى.

منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife