آموزش لهجه عراقی و مکالمه عربی فصیح

دعای هفتم – در تمجید خداوند عزوجلّ

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی تَجَلّیٰ لِلْقُلُوبِ بِالْعَظَمَةِ، وَاحْتَجَبَ عَنِ الْاَبْصَارِ بِالْعِزَّةِ، وَاقْتَدَرَ عَلَی الْاَشْیَاءِ بِالْقُدْرَةِ، فَلاَ الْاَبْصَارُ تَثْبُتُ لِرُؤْیَتِهِ، وَلاَ الْاَوْهَامُ تَبْلُغُ کُنْهَ عَظَمَتِهِ.

سپاس خداوند را که به عظمت برای دل‌ها تجلی نـمود و از دیدگان پنهان گشت با عزت، و بر اشیاء به قدرت توانا گشت، که نه دیدگان برای دیدنش بر جای می‌مانند و نه اوهام به حقیقت عظمتش پی می‌برند.

تَجَبَّـرَ بِالْعَظَمَةِ وَالْکِبْـرِیَاءِ، وَتَعَطَّفَ بِالْعِزِّ وَالْبِـرِّ وَالْجَلالِ وَتَقَدَّسَ بِالْحُسْنِ وَالْجَمَالِ، وَتَـمَجَّدَ بِالْفَخْرِ وَالْبَهَاءِ، وَتَهَلَّلَ بِالْمَجْدِ وَالْاٰلٰاءِ، وَاسْتَخْلَصَ بِالنَّورِ وَالضِّیَاءِ.

به عظمت و کبـریاء قدرت یافت، و با عزت و نیکی و شکوه عطوفت روا داشت، و به زیبایی و جمال پاک و مقدس گشت و با فخر و عظمت، با شکوه شد و درخشان گردید با مجد و نشانه‌های عظمت، و ویژگی یافت با نور و درخشش.

خَالِقٌ لاٰنَظِیرَ لَهُ، وَ أَحَدٌ لاٰنِدَّ لَهُ، وَوَاحِدٌ لاٰضِدَّ لَهُ، وَصَمَدٌ لاٰکُفْوَ لَهُ، وَإِلٰهٌ لاٰ ثَانِیَ مَعَهُ، وَفَاطِرٌ لاٰشَـرِیکَ لَهُ، وَرَازِقٌ لاٰمُعِینَ لَهُ، وَالأَوَّلُ بِلاٰ زَوَالٍ، وَالدَّائِمُ بِلاٰ فَنَاءٍ، وَالْقٰائِمُ بِلاٰ عَنَاءٍ، وَالْمُؤْمِنُ بِلاٰ نِهَایَةٍ، وَالْمُبْدِئُ بِلاٰ أَمَدٍ، وَالصّٰانِعُ بِلاٰ أَحَدٍ، وَالرَّبُّ بِلاٰ شَـرِیکٍ، وَالْفَاطِرُ بِلاٰ کُلْفَةٍ، وَالْفَعّٰالُ بِلاٰ عَجْزٍ.

آفریننده‌ای که نظیری ندارد، یگانه‌ای که همانندش نیست و یکتایی که همتایش نباشد و بی‌نیازی که نیست او را مشابهی، و خداوندی که دیگری همراهش نیست و آفریننده‌ای که انبازی ندارد و روزی دهنده‌ای که مددکاری ندارد، و نخستین بی‌زوال و ماندگار بی‌نیستی و برپادارندۀ امور بدون زحمت و ایمنی بخش بی‌پایان، و آغازگر بی‌حد و مرز، و سازندۀ بی‌همراه، و پروردگار بی‌انباز، و آفریدگار خستگی ناپذیر، و انجام دهندۀ بی‌ناتوانی.

لَیْسَ لَهُ حَدٌّ فیٖ مَکَانٍ، وَلاٰ غَایَةٌ فیٖ زَمَانٍ، لَمْ یَزَلْ وَلاٰ یَزُولُ وَلَنْ یَزَالَ کَذَلِکَ أَبَدَاً، هُوَ الْإِلٰهُ الْحَیُّ الْقَیُّومُ، الدّٰائِمُ الْقَدِیمُ، الْقَادِرُ الْحَکِیمُ.

او را حدی از نظر مکان نیست و نه پایانی از جهت زمان، همچنان بوده است و نابود نـمی‌شود و پیوسته خواهد بود همچنانست تا به ابد، اوست خدای زنده پایدار، ماندگار قدیم، توانای حکیم.

إِلٰهیٖ عُبَیْدُکَ بِفِنَائِکَ، سَائِلُکَ بِفِنَائِکَ، فَقِیرُکَ بِفِنَائِکَ «ثَلاثاً»، إِلٰهیٖ لَکَ یَرْهَبُ الْمُتَـرَهِّبُونَ، وَإلَیْکَ أَخْلَصَ الْمُبْتَهِلُونَ، رَهْبَةً لَکَ وَرَجَاءً لِعَفْوِکَ.

خدای من، بندۀ کوچکت در پیشگاه توست، گدای درت در پیشگاه توست، فقیر تو در پیشگاه توست «سه بار»، خدای من هراسندگان از تو می‌هراسند و دعاگویان برای تو خالص گشته اند از تو می‌ترسند و به عفوت امیدوارند.

یٰا إلٰهَ الْحَقِّ ارْحَمْ دُعَاءَ الْمُسْتَصْـرِخِینَ، وَاعْفُ عَنْ جَرَائِمِ الْغافِلِینَ، وَزِدْ فیٖ إحْسَانِ الْمُنِیبِینَ یَوْمَ الْوُفُودِ عَلَیْکَ یٰا کَرِیمُ.

ای خدای حق، بر دعای فریادخواهان رحم کن و درگذر از خطاهای بی‌خبـران، و بیفزای بر نیکی بازگشت کنندگان، آن روز که بر تو وارد می‌شوند، ای بزرگوار.

منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife