شعر الحبّ من صلاح عبدالصبور
امین تیموری | چهارشنبه, ۲ تیر ۱۴۰۰، ۰۸:۳۱ ق.ظ
صلاح عبدالصبور
الناس فی بلادی جارحون کالصقور
غناؤهم کرجفة الشتاء فی ذؤابة الشجر
وضحکهم یئز کاللهیب فی الحطب
خطاهم ترید إن تسوخ فی التراب
ویقتلون، یسرقون، یشربون یجشأون
لکنهم بشر
وطیبون حین یملکون قبضتی نقود
ومؤمنون بالقدر
———————————-
مردم سرزمین من
چون باز شکاری زخم زننده اند
ترانه هایشان بسان لرزش زمستانی ست
زیر گیسوان درختان
و خنده هایشان
چون شعله در هیزم زبانه می کشد
گامهاشان در خاک فرو رونده
می کُشند، می دزدند، می نوشند، آروغ می زنند
اما انسانند
خوبند آنگاه که دو مشت پول به کف می آورند
و به سرنوشت ایمان دارند
صلاح عبدالصبور – شاعر مصری(۱۹۳۱)
ترجمه: محبوبه افشاری
