آموزش لهجه عراقی و مکالمه عربی فصیح

دعای صد و نه – هنگام ختم قرآن
دعای ختم قرآن:
این نیایش توحیدی چهل و دومین دعا از ادعیه صحیفه سجادیه و صد و نهمین دعا از مجموعه دعاهای صحیفه جامعه می باشد.

در دعای ختم قرآن حضرت علی بن الحسین (علیه السلام) خداوند متعال را یاری رسان برای خواندن قرآن خطاب کرده و از این کتاب به عنوان برترینِ کتاب ها یاد کرده اند.

امام سجاد (علیه السلام) در دعای ختم قرآن آن را فرقان و جداکننده حق از باطل و همچنین شاه راهی برای رفع ابهامات و شبهات معرفی کرده اند.

ارکان مهم دعای ختم قرآن نقش قرآن در نجات انسان، ترازوی عدل بودن قرآن ، تنها کتاب روشنگر و ایمن از اشتباه و تحریف، توجه به براهین قرآن، بجا آوردن حق قرآن، وابسته بودن قرآن به تفسیر متخصص معصوم، جدایی ناپذیری قرآن و عترت، درخواست بهره مندی از شفاعت قرآن، بخشش گناهان بواسطه قرآن، معرفی کتاب خدا به عنوان وسیله ای برای رسیدن به مراتب والای کرامت، نجات از اندوه روز قیامت با پناه بردن به قرآن و عمل به قرآن می باشد.

حضرت زین العابدین (علیه السلام) دعای ختم قرآن را بصورت مناجاتی جامع و همه جانبه ای تقریر فرموده اند که نسخه ای به روز و قاطع برای جلوگیری انسان ها از گمراهی و رفع دشواری ها ارائه می دهد و این امکان را فراهم می کند که در پرتوی نور آن از ظلمت نجات یابند.

نکته طلایی دعای ختم قرآن آثار عمل به قرآن و معرفی اهل بیت (علیه السلام) به عنوان تنها خزانه داران قرآن کریم می باشد.

اَللّٰهُمَّ إِنَّکَ أَعَنْتَنِی عَلیٰ خَتْمِ کِتَابِکَ الَّذِی أَنْزَلْتَهُ نُوراً، وَجَعَلْتَهُ مُهَیْمِناً عَلیٰ کُلِّ کِتَابٍ أَنْزَلْتَهُ، وَفَضَّلْتَهُ عَلیٰ کُلِّ حَدِیثٍ قَصَصْتَهُ وَفُرْقَاناً فَرَقْتَ بِهِ بَیْنَ حَلَالِکَ وَحَرَامِکَ، وَقُرْآناً أَعْرَبْتَ بِهِ عَنْ شَـرَائِعِ أَحْکَامِکَ، وَکِتَاباً فَصَّلْتَهُ لِعِبَادِکَ تَفْصِیلًا، وَوَحْیاً أَنْزَلْتَهُ عَلیٰ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ تَنْزِیلاً،

خداوندا تو مرا به پایان رساندن خواندن قرآنت یاری دادی، قرآنی که آن را به صورت نور فرستادی، و بر هر کتابی که نازل کردی، گواه و نگهبان قرار دادی، و بر هر سخن و کلامی که برخوانده‌ای، برتری دادی و جداکننده‌اش ساختی که به وسیلۀ آن بین حلال و حرامت جدایی انداختی؛ و آیات به هم پیوسته‌ای است که از برکت آن، راه‌های احکامت را آشکار کرده‌ای؛ و کتابی است که هر چیزی را برای بندگانت در آن روشن کرده‌ای، روشنی جامع و رسا؛ و وحی است که بر پیامبـرت محمّد که صلوات تو بر او و خاندانش باد، فرود آوردی، فرود آوردنی به حق،

وَجَعَلْتَهُ نُوراً نَهْتَدِی مِنْ ظُلَمِ الضَّلَالَهِ وَالْجَهَالَهِ بِاتِّبَاعِهِ، وَشِفَاءً لِمَنْ أَنْصَتَ بِفَهْمِ التَّصْدِیقِ إِلَی اسْتِمَاعِهِ، وَمِیزَانَ قِسْطٍ لاٰیَحِیفُ عَنِ الْحَقِّ لِسَانُهُ، وَنُورَ هُدًى لاٰیَطْفَأُ عَنِ الشَّاهِدِینَ بُرْهَانُهُ، وَعَلَمَ نَجَاهٍ لاٰیَضِلُّ مَنْ أَمَّ قَصْدَ سُنَّتِهِ، وَلاٰتَنَالُ أَیْدِی الْهَلَکَاتِ مَنْ تَعَلَّقَ بِعُرْوَهِ عِصْمَتِهِ. اَللّٰهُمَّ فَإِذْ أَفَدْتَنَا الْمَعُونَهَ عَلیٰ تِلَاوَتِهِ، وَسَهَّلْتَ جَوَاسِیَ أَلْسِنَتِنَا بِحُسْنِ عِبَارَتِهِ، فَاجْعَلْنَا مِمَّنْ یَرْعَاهُ حَقَّ رِعَایَتِهِ، وَیَدِینُ لَکَ بِاعْتِقَادِ التَّسْلِیمِ لِمُحْکَمِ آیَاتِهِ، وَیَفْزَعُ إِلَی الْإِقْرَارِ بِـمُتَشَابِهِهِ وَمُوضَحَاتِ بَیِّنَاتِهِ.

و آن را نوری قرار دادی که در پرتو پیروی از آن، از تاریکی‌های گمراهی و نادانی، به عرصه‌گاه هدایت راه یابیم؛ و درمان برای کسی که با رعایت سکوت به آیاتش گوش فرا دهد، برای آن‌که مفاهیم و معانی‌اش را درک کند و واقعیت‌هایش را با دل‌وجان راست و درست بداند؛ و ترازوی عدلی که زبانه‌اش از حق منحرف نـمی‌شود و نور هدایتی که روشنایی برهانش، از برابر بینندگان خاموش نگردد؛ و پرچم نجاتی که هر کس به جانب آیین استوارش قصد کند، گمراه نشود؛ و هر کس به دستگیرۀ حفاظت و حمایتش در آویزد، دست‌های هلاک‌کننده به او نرسد. خداوندا هم‌اکنون که ما را به قرائت قرآن یاری دادی و عقده‌های زبانـمان را به زیبایی عبارتش آسان کردی، پس ما را از کسانی قرار ده که حقّ این کتاب را چنانکه سزاوار آن است رعایت کنند و تو را با اعتقاد تسلیم در برابر آیات استوارش اطاعت نـمایند و به پناهگاه اقرار به متشابهاتش و دلایل روشنش پناه برند.

اَللّٰهُمَّ إِنَّکَ أَنْزَلْتَهُ عَلیٰ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ مُجْمَلًا، وَأَلْهَمْتَهُ عِلْمَ عَجَائِبِهِ مُکَمَّلًا، وَوَرَّثْتَنَا عِلْمَهُ مُفَسـَّراً، وَفَضَّلْتَنَا عَلیٰ مَنْ جَهِلَ عِلْمَهُ، وَقَوَّیْتَنَا عَلَیْهِ لِتَـرْفَعَنَا فَوْقَ مَنْ لَمْ یُطِقْ حَمْلَهُ. اَللّٰهُمَّ فَکَمٰا جَعَلْتَ قُلُوبَنَا لَهُ حَمَلَهً، وَعَرَّفْتَنَا بِرَحْمَتِکَ شَـرَفَهُ وَفَضْلَهُ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ الْخَطِیبِ بِهِ، وَعَلیٰ آلِهِ الْخُزَّانِ لَهُ، وَاجْعَلْنَا مِمَّنْ یَعْتَـرِفُ بِأَنَّهُ مِنْ عِنْدِکَ حَتّٰى لاٰیُعَارِضَنَا الشَّکُّ فیٖ تَصْدِیقِهِ، وَلاٰ یَخْتَلِجَنَا الزَّیْغُ عَنْ قَصْدِ طَرِیقِهِ.

خداوندا تو قرآن را بر پیامبـرت محمّد -درود خداوند بر او و خاندانش- مجمل و سـربسته نازل کردی و دانش شگفتی‌هایش را به طور کامل به او الهام فرمودی و علم آن را به عنوان تفسیر به ما ارث دادی و ما را بر کسانی که از دانش قرآن بی‌خبـرند برتری دادی و قدرت آگاهی از حقایقش را به ما عنایت کردی تا ما را بر کسانی که طاقت درک مفاهیم آن و قیام به آیاتش را ندارند، رفعت و سـروری بخشی. خداوندا چنانکه دل‌های ما را حامل واقعیت‌های آن ساختی و شـرافت و فضیلتش را به ما فهماندی، پس بر محمّد خطیب به قرآن و بر آلش خزانه ‌داران قرآن، درود فرست؛ و ما را از کسانی قرار ده که اقرار دارند: قرآن از سوی توست تا شک و شبهه‌ای در مسیر تصدیق آن، متوجّه دل‌های ما نشود؛ و انحرافی، ما را از راه راستش باز ندارد.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْنَا مِمَّنْ یَعْتَصِمُ بِحَبْلِهِ، وَیَأْوِی مِنَ الْمُتَشَابِهَاتِ إِلیٰ حِرْزِ مَعْقِلِهِ، وَیَسْکُنُ فیٖ ظِلِّ جَنَاحِهِ، وَیَهْتَدِی بِضَوْءِ صَبَاحِهِ، وَیَقْتَدِی بِتَبَلُّجِ إِسْفَارِہِ، وَیَسْتَصْبِحُ بِـمِصْبَاحِهِ، وَلاٰ یَلْتَمِسُ الْهُدَی فیٖ غَیْرِہِ. اَللّٰهُمَّ وَکَمٰا نَصَبْتَ بِهِ مُحَمَّداً عَلَماً لِلدَّلاٰلَهِ عَلَیْکَ، وَأَنْهَجْتَ بِآلِهِ سُبُلَ الرِّضَا إِلَیْکَ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاجْعَلِ الْقُرْآنَ وَسِیلَهً لَنٰا إِلیٰ أَشْـرَفِ مَنَازِلِ الْکَرَامَهِ، وَسُلَّماً نَعْرُجُ فِیهِ إِلیٰ مَحَلِّ السَّلَامَهِ، وَسَبَباً نُجْزىٰ بِهِ النَّجَاهَ فیٖ عَرْصَهِ الْقِیَامَهِ، وَذَرِیعَهً نَقْدُمُ بِهٰا عَلیٰ نَعِیمِ دَارِ الْمُقَامَهِ،

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و ما را از کسانی قرار ده که به ریسمان محکم قرآن چنگ می‌زنند و از متشابهات که محل لغزش عقول است، در پناه آیات محکمش مأوی می‌گیرند و در سایۀ پر و بال رحمتش آرامش می‌یابند و به نور صبحگاهش راه می‌یابند و به درخشندگی سپیده‌اش که موجب آشکار شدن حق است اقتدا می‌کنند و از چراغش، چراغ می‌افروزند و از غیر آن هدایت نـمی‌جویند. خداوندا همان گونه که محمّد را به وسیلۀ قرآن، نشانه‌ای برای هدایت به سوی خود منصوب کردی؛ و به سبب آل او، راه‌های خشنودی خود را آشکار ساختی؛ پس بر محمّد و آلش درود فرست و قرآن را برای ما وسیلۀ رسیدن به بالاترین جایگاه‌های کرامت و نردبانی که به سوی محل سلامت بالا رویم و سببی که به وسیلۀ آن، رهایی در عرصۀ قیامت را پاداش داده شویم و واسطه و شفیعی که از برکت آن در نعمت‌های سـرای اقامت وارد گردیم، قرار ده،

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاحْطُطْ بِالْقُرْآنِ عَنّٰا ثِقْلَ الْأَوْزَارِ، وَهَبْ لَنٰا حُسْنَ شَمَائِلِ الْأَبْرَارِ، وَاقْفُ بِنٰا آثَارَ الَّذِینَ قَامُوا لَکَ بِهِ آنَاءَ اللَّیْلِ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ، حَتّٰى تُطَهِّرَنَا مِنْ کُلِّ دَنَسٍ بِتَطْهِیرِہِ وَتَقْفُوَ بِنٰا آثَارَ الَّذِینَ اسْتَضَاؤُوا بِنُورِہِ، وَلَمْ یُلْهِهِمُ الْأَمَلُ عَنِ الْعَمَلِ فَیَقْطَعَهُمْ بِخُدَعِ غُرُورِہِ.

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و به واسطۀ قرآن، سنگینی گناهان را از دوش ما فرود آر؛ و زیبایی اخلاق نیکان را به ما عنایت فرما؛ و ما را پیرو آثار کسانی قرار ده که همۀ ساعات شب و تـمام روز را، به وسیلۀ قرآن به بندگی برخاستند تا جایی که ما را به پاک‌کنندگی آن، از هر آلودگی پاک کنی؛ و تابع آثار کسانی قرار دهی که به نور قرآن روشنی جستند؛ و آرزوی بی‌ جا، آن‌ها را از عمل برای آخرت غافل نکرد تا با فریب و نیرنگ‌هایش آنان را به هلاکت اندازد و از به دست آوردن آخرت باز دارد.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلِ الْقُرْآنَ لَنٰا فیٖ ظُلَمِ اللَّیَالِی مُؤْنِساً، وَمِنْ نَزَغَاتِ الشَّیْطَانِ وَخَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ حَارِساً، وَلِأَقْدَامِنَا عَنْ نَقْلِهَا إِلَی الْمَعَاصِی حَابِساً، وَلِأَلْسِنَتِنَا عَنِ الْخَوْضِ فِی الْبَاطِلِ مِنْ غَیْرِ مٰا آفَهٍ مُخْرِساً، وَلِجَوَارِحِنَا عَنِ اقْتِـرَافِ الْاٰثَامِ زَاجِراً، وَلِمٰا طَوَتِ الْغَفْلَهُ عَنّٰا مِنْ تَصَفُّحِ الِاعْتِبَارِ نَاشِـراً، حَتّٰى تُوصِلَ إِلیٰ قُلُوبِنَا فَهْمَ عَجَائِبِهِ، وَزَوَاجِرَ أَمْثَالِهِ الَّتِی ضَعُفَتِ الْجِبَالُ الرَّوَاسِی عَلیٰ صَلَابَتِهَا عَنِ احْتِمَالِهِ.

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و قرآن را برای ما زمینۀ این منافع قرار ده؛ در تاریکی‌های شب‌ها، مونس؛ و از تحریکات شیطان برای ارتکاب گناه و خطراتِ وسوسه‌ها، نگهبان؛ و برای گام‌های ما از حرکت به سوی گناهان، بازدارنده؛ و برای زبان‌های‌مان از فرو رفتـن در گفتار باطل -نه به خاطر بیماری- لال کننده؛ و برای اندام‌مان از ارتکاب گناه، مانع شونده؛ و برای طومار و اوراق عبـرت که دست غفلت آن را در هم پیچیده، گستـراننده؛ تا فهم شگفتی‌هایش و پندهای باز دارنده‌اش را که کوه‌های استوار، با وجود استحکام‌شان از تحمل آن ناتوان‌اند، به دل‌های ما برسانی.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَأَدِمْ بِالْقُرْآنِ صَلَاحَ ظَاهِرِنَا، وَاحْجُبْ بِهِ خَطَرَاتِ الْوَسَاوِسِ عَنْ صِحَّهِ ضَمَائِرِنَا، وَاغْسِلْ بِهِ دَرَنَ قُلُوبِنَا وَعَلَائِقَ أَوْزَارِنَا، وَاجْمَعْ بِهِ مُنْتَشَـرَ أُمُورِنَا، وَارْوِ بِهِ فیٖ مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَیْکَ ظَمَأَ هَوَاجِرِنَا، وَاکْسُنَا بِهِ حُلَلَ الْأَمَانِ یَوْمَ الْفَزَعِ الْأَکْبَـرِ فیٖ نُشُورِنَا. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْبُـرْ بِالْقُرْآنِ خَلَّتَنَا مِنْ عَدَمِ الْإِمْلَاقِ، وَسُقْ إِلَیْنَا بِهِ رَغَدَ الْعَیْشِ وَخِصْبَ سَعَهِ الْأَرْزَاقِ، وَجَنِّبْنَا بِهِ الضَّـرَائِبَ الْمَذْمُومَهَ وَمَدَانِیَ الْأَخْلَاقِ، وَاعْصِمْنَا بِهِ مِنْ هُوَّهِ الْکُفْرِ وَدَوَاعِی النِّفَاقِ، حَتّٰى یَکُونَ لَنٰا فِی الْقِیَامَهِ إِلیٰ رِضْوَانِکَ وَجِنَانِکَ قَائِداً، وَلَنٰا فِی الدُّنْیَا عَنْ سَخَطِکَ وَتَعَدِّی حُدُودِکَ ذَائَداً، وَلِمٰا عِنْدَکَ بِتَحْلِیلِ حَلٰالِهِ وَتَحْرِیمِ حَرَامِهِ شَاهِداً.

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و به وسیلۀ قرآن آراستگی ظاهر ما را تداوم بخش و خطرات وسوسه‌ها را از پنجه انداختـن به سلامت درون‌مان باز دار و به سبب قرآن چرک دل‌های‌مان و وابستگی گناهان‌مان را به وجودمان بشوی و امور از هم پاشیدۀ ما را به قرآن سامان بخش و در جایگاه ارائۀ اعمال به پیشگاهت، تشنگی ما را که زاییدۀ گرمای آنجاست، به سبب قرآن فرونشان؛ و در هنگام برانگیختـن‌مان در روز وحشت بزرگ، به وسیلۀ قرآن بر ما جامه امن و امان پوشان. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و خلأ و شکاف تنگدستی و نداری ما را به وسیلۀ قرآن، جبـران فرما؛ و به سبب قرآن، زندگی فراخ و گستـرده و فراوانی ارزاق را به سوی ما روان گردان؛ و ما را در سایۀ قرآن، از خصلت‌های ناپسند و پستی‌های اخلاقی دور کن؛ و به وسیلۀ قرآن، از ورطۀ منجلاب کفر و انگیزه‌های نفاق حفظ فرما؛ تا قرآن در روز قیامت راهبـر و راهنمای ما به سوی خشنودی‌ات و بهشت‌هایت باشد و در این جهان از خشمت و تجاوز از حدودت ما را دارد؛ و برای ما در پیشگاهت، در حلال دانستـن حلالش و حرام دانستـن حرامش، شاهد و گواه باشد.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَهَوِّنْ بِالْقُرْآنِ عِنْدَ الْمَوْتِ عَلیٰ أَنْفُسِنَا کَرْبَ السِّیَاقِ وَجَهْدَ الْأَنِینِ، وَتَرَادُفَ الْحَشَارِجِ، ﴿إِذَا بَلَغَتِ النُّفُوسُ التَّـرَاقِیَ وَقِیلَ مَنْ رَاقٍ﴾، وَتَجَلّیٰ مَلَکُ الْمَوْتِ لِقَبْضِهَا مِنْ حُجُبِ الْغُیُوبِ، وَرَمَاهَا عَنْ قَوْسِ الْمَنَایَا بِأَسْهُمِ وَحْشَهِ الْفِرَاقِ، وَدَافَ لَهٰا مِنْ ذُعَافِ الْمَوْتِ کَأْساً مَسْمُومَهَ الْمَذَاقِ، وَدَنَا مِنّٰا إِلَی الآْخِرَهِ رَحِیلٌ وَانْطِلَاقٌ، وَصَارَتِ الْأَعْمَالُ قَلَائِدَ فِی الْأَعْنَاقِ، وَکَانَتِ الْقُبُورُ هِیَ الْمَأْوَی إِلیٰ مِیقَاتِ یَوْمِ التَّلَاقِ.

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و هنگام مرگ، به سبب قرآن، سختی جان دادن، دشواری ناله کردن و به شماره افتادن نفس را، «آن هم وقتی که جان‌ها به گلو رسند و گفته شود: چه کسی درمان‌کننده است؟!» بر ما آسان فرما. به خصوص هنگامی‌که فرشتۀ مرگ، برای گرفتـن جان، از پرده‌های غیب آشکار شود و تیرهای وحشتناک فراق را از کمان اجل به سوی روح پرتاب کند و از زهر کشندۀ مرگ، شـربتی مسموم برای جان آماده نـماید؛ و کوچ کردن و حرکت ما از دنیا به آخرت نزدیک شود و عمل‌ها و کردارها، گردن بندهایی بر گردن گردد؛ و قبـرها تا روز دیدار و ملاقات، آرامگاه باشد.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَبَارِکْ لَنٰا فیٖ حُلُولِ دَارِ الْبِلیٰ وَطُولِ الْمُقَامَهِ بَیْنَ أَطْبَاقِ الثَّـریٰ، وَاجْعَلِ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ الدُّنْیَا خَیْرَ مَنَازِلِنَا، وَافْسَحْ لَنٰا بِرَحْمَتِکَ فیٖ ضِیقِ مَلَاحِدِنَا، وَلاٰ تَفْضَحْنَا فیٖ حَاضِـرِ الْقِیَامَهِ بِـمُوبِقَاتِ آثَامِنَا،

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و ورود ما را در خانۀ کهنگی و پوسیدگی و طول اقامت‌مان را بین طبقات خاک، بر ما مبارک گردان؛ و قبـرها را پس از جدایی از دنیا، بهتـرین منازل‌مان قرار ده؛ و تنگی لحد را به رحمتت، برای ما وسعت ده؛ و در برابر حاضـران عرصۀ قیامت، به گناهان هلاک‌کننده‌ای که بر گردن ماست، رسوای‌مان مکن،

وَارْحَمْ بِالْقُرْآنِ فیٖ مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَیْکَ ذُلَّ مَقَامِنَا، وَثَبِّتْ بِهِ عِنْدَ اضْطِرَابِ جِسْـرِ جَهَنَّمَ یَوْمَ الْمَجَازِ عَلَیْهَا زَلَلَ أَقْدَامِنَا، وَنَجِّنَا بِهِ مِنْ کُلِّ کَرْبٍ یَوْمَ الْقِیَامَهِ، وَشَدَائِدِ أَهْوَالِ یَوْمِ الطَّامَّهِ، وَبَیِّضْ وُجُوهَنَا یَوْمَ تَسْوَدُّ وُجُوهُ الظَّلَمَهِ فیٖ یَوْمِ الْحَسْـرَهِ وَالنَّدَامَهِ، وَاجْعَلْ لَنٰا فیٖ صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ وُدّاً، وَلاٰ تَجْعَلِ الْحَیَاهَ عَلَیْنَا نَکَداً. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ کَمٰا بَلَّغَ رِسَالَتَکَ، وَصَدَعَ بِأَمْرِکَ، وَنَصَحَ لِعِبَادِکَ، اَللّٰهُمَّ اجْعَلْ نَبِیَّنَا صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَعَلیٰ آلِهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ أَقْرَبَ الْنَّبِیِّینَ مِنْکَ مَجْلِساً، وَأَمْکَنَهُمْ مِنْکَ شَفَاعَهً، وَأَجَلَّهُمْ عِنْدَکَ قَدْراً، وَأَوْجَهَهُمْ عِنْدَکَ جَاهاً.

و به سبب قرآن، در جایگاه ارائۀ اعمال به تو، بر ذلّت و پستی وضع ما ترحم فرما؛ و هنگام لرزش پل دوزخ، لغزش گام‌های ما را به وقت عبور از آن، به وسیلۀ قرآن، استوار ساز؛ و پیش از برپا شدن قیامت، تاریکی گورهای ما را، به قرآن روشن کن؛ و ما را در سایۀ قرآن، از هر گونه اندوه روز قیامت و سختی ترس‌های روز بلای بزرگ و بی‌مانند، نجات ده. و روزی که چهرۀ ستم‌پیشگان سیاه می‌شود -روز حسـرت و پشیمانی- چهره‌های ما را سپید کن؛ و برای ما در دل‌های مردم مؤمن، محبّت و دوستی قرار ده؛ و زندگی را بر ما، سخت و دشوار مکن. خداوندا بر محمّد بنده و رسولت درود فرست، در برابر این‌که پیام دینت را به مردم رساند و فرمانت را آشکار کرد و نسبت به بندگانت، خیرخواهی فرمود. خداوندا پیامبـر ما را که درودت بر او و بر آلش باد، روز قیامت از مقرّب‌ترین پیامبـران؛ و از نظر شفاعت در پیشگاهت، از نیرومندترین آنان؛ و از جهت منزلت و مقام، از والاترین آنان؛ و از نظر جاه و آبرو، آبرومندترین آنان؛ قرار ده.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَشَـرِّفْ بُنْیَانَهُ، وَعَظِّمْ بُرْهَانَهُ، وَثَقِّلْ مِیزَانَهُ، وَتَقَبَّلْ شَفَاعَتَهُ، وَقَرِّبْ وَسِیلَتَهُ، وَبَیِّضْ وَجْهَهُ، وَأَتِمَّ نُورَہُ، وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ، وَأَحْیِنَا عَلیٰ سُنَّتِهِ، وَتَوَفَّنَا عَلیٰ مِلَّتِهِ، وَخُذْ بِنٰا مِنْهَاجَهُ، وَاسْلُکَ بِنٰا سَبِیلَهُ، وَاجْعَلْنَا مِنْ أَهْلِ طَاعَتِهِ، وَاحْشُـرْنَا فیٖ زُمْرَتِهِ، وَأَوْرِدْنَا حَوْضَهُ، وَاسْقِنَا بِکَأْسِهِ.

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و بنیانش را برتری ده و دلیل و برهانش را بزرگ و با‌عظمت فرما و میزانش را سنگین کن و شفاعتش را بپذیر و وسیله‌اش را نزدیک فرما و رویش را سپید کن و نورش را کامل و درجه‌اش را بلند ساز، و ما را بر روش او زنده بدار و بر آیینش بـمیران و ما را در راهش قرار ده و در راه او، راه بر و از اهل طاعتش قرار ده و در گروه او محشور کن و به حوضش وارد فرما و از جامش سیراب‌مان کن.

وَصَلِّ اللّٰهُمَّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ صَلَاهً تُبَلِّغُهُ بِهٰا أَفْضَلَ مٰا یَأْمُلُ مِنْ خَیْرِکَ وَفَضْلِکَ وَکَرَامَتِکَ، إِنَّکَ ذُو رَحْمَهٍ وَاسِعَهٍ وَفَضْلٍ کَرِیمٍ. اَللّٰهُمَّ اجْزِہِ بِـمٰا بَلَّغَ مِنْ رِسَالَاتِکَ، وَأَدّىٰ مِنْ آیَاتِکَ، ونَصَحَ لِعِبَادِکَ، وَجَاهَدَ فیٖ سَبِیلِکَ، أَفْضَلَ مٰا جَزَیْتَ أَحَداً مِنْ مَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ، وَأَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ الْمُصْطَفَیْنَ، وَالسَّلَامُ عَلَیْهِ وَعَلیٰ آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ وَرَحْمَهُ اللّٰهِ وَبَرَکَاتُهُ.

و بر محمّد و آلش درود فرست؛ درودی که به وسیلۀ آن او را به آنچه که از خیر و احسان و کرامتت امید دارد برسانی، همانا تو صاحب رحمت گستـرده و احسان گران‌قدری. خداوندا به خاطر این‌که آیاتت را به مردم رساند و آیاتت را به سوی مردم برد و برای بندگانت خیرخواهی کرد و در راهت به جهاد برخاست؛ پاداشی به او عنایت فرما، برتر از پاداشی که به هر یک از فرشتگان مقرّبت و انبیای مرسل و برگزیده‌ات، عطا کردی؛ درود بر او و بر اهل بیت پاکیزه و پاکش و رحمت و برکات خدا بر آنان باد.

منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife