آموزش لهجه عراقی و مکالمه عربی فصیح

دعای نود و پنج – هنگامی که گرفتار می‌شد یا کسی را گرفتار رسوایی گناهی می‌دید
دعا هنگام گرفتاری:
این مناجات سی و چهارمین دعا از ادعیه صحیفه سجادیه و نود و پنجمین دعا از مجموعه دعاهای صحیفه جامعه می باشد.

امام سجاد (علیه السلام) با توجه به حال گرفتاران و رسواشدگان بر اثر گناه، دعا هنگام گرفتاری را تقریر فرموده اند. در نخستین فراز این دعا مطلع بودن خداوند منان از کار زشت بندگان و پرده پوشی بر آن عمل مورد ستایش قرار گرفته است.

بیانات ارزشمند حضرت علی بن الحسین (علیه السلام) در فرازهای پایانی دعا هنگام گرفتاری انسان را با پیامد کردارهای زشت او آشنا کرده و به سوی تلاش و مجاهدت برای جبران آن کار نادرست واداشته است.

ارکان اصلی دعا هنگام گرفتاری، اشاره به ستارالعیوب بودن پروردگار، ناظر و آگاه بودن خداوند از اعمال بندگان خود، بهره بردن از زمان و عمر در جهت بازگشتن و توبه به سوی خداوند، درخواست طی کردن راه درست با گفتار و کردار نیک و مصونیت یافتن از غفلت دارد.

نکته طلایی دعا هنگام گرفتاری، اینست که هر حادثه و پیشامدی برای مؤمنین باید محل عبرت و پند باشد.
اَللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلیٰ سِتْـرِکَ بَعْدَ عِلْمِکَ، وَمُعَافَاتِکَ بَعْدَ خُبْرِکَ فَکُلُّنَا قَدِ اقْتَـرَفَ الْعَائِبَهَ فَلَمْ تَشْهَرْہُ، وَارْتَکَبَ الْفَاحِشَهَ فَلَمْ تَفْضَحْهُ، وَتَسَتَّـرَ بِالْمَسَاوِئِ فَلَمْ تَدْلُلْ عَلَیْهِ.

خداوندا تو را سپاس بر پرده‌پوشی‌ات بعد از آگاهی‌ات و بر قدرتت پس از دانستنت. همۀ ما مرتکب گناهان و معاصی شدیم و تو احدی از ما را بین مردم به گناه مشهور نکردی؛ و به کارهای زشت و ناپسند آلوده شدیم و تو یک نفر از ما را در برابر بندگانت رسوا نساختی. هر یک از ما خود را به پردۀ زشتی و گناه پوشاند و تو احدی را بر زشتی‌ها و گناهانش راهنمایی نکردی.

کَمْ نَهْیٍ لَکَ قَدْ أَتَیْنَاهُ، وَأَمْرٍ قَدْ وَقَفْتَنَا عَلَیْهِ فَتَعَدَّیْنَاهُ، وَسَیِّئَهٍ اکْتَسَبْنَاهَا، وَخَطِیئَهٍ ارْتَکَبْنَاهَا، کُنْتَ الْمُطَّلِعَ عَلَیْهَا دُونَ النَّاظِرِینَ، وَالْقَادِرَ عَلیٰ إِعْلَانِهَا فَوْقَ الْقَادِرِینَ، کَانَتْ عَافِیَتُکَ لَنَا حِجَاباً دُونَ أَبْصَارِهِمْ، وَرَدْماً دُونَ أَسْمَاعِهِمْ.

چه بسیار نهی تو را به جا آوردیم و چه بسیار دستور تو را که گفتی نسبت به آن قیام کنیم و آن را انجام دهیم، ما از آن تجاوز کردیم؛ و چه بسیار زشتی‌هایی که به دست آوردیم و خطاهایی که مرتکب شدیم، در حالی که تو بر آن‌ها آگاه بودی نه بینندگان دیگر؛ و تو بر افشایش قدرت داشتی؛ قدرتی فوق همۀ قدرتـمندان؛ ولی عفو و چشم‌پوشی و نیرومندی‌ات برای ما در برابر دیده بینندگان پرده‌ای و در مقابل گوششان سدّی بود.

فَاجْعَلْ مٰا سَتَـرْتَ مِنَ الْعَوْرَهِ، وَأَخْفَیْتَ مِنَ الدَّخِیلَهِ، وَاعِظاً لَنٰا وَزَاجِراً عَنْ سُوءِ الْخُلْقِ وَاقْتِـرَافِ الْخَطِیئَهِ، وَسَعْیاً إِلَی التَّوْبَهِ الْمَاحِیَهِ وَالطَّرِیقِ الْمَحْمُودَهِ،

پس آنچه از زشتی‌ها بر ما پوشاندی و آنچه از علل فساد و تباهی از ما پنهان کردی، برای ما پند دهنده و بازدارندۀ از بدخویی و نگاه‌دارندۀ ارتکاب معصیت و سبب کوشش به سوی توبۀ نابودکنندۀ گناه و راه پسندیده، قرار ده،

وَقَرِّبِ الْوَقْتَ فِیهِ وَلاٰ تَسُمْنَا الْغَفْلَهَ عَنْکَ، إِنّٰا إِلَیْکَ رَاغِبُونَ وَمِنَ الذُّنُوبِ تَائِبُونَ، وَصَلِّ عَلیٰ خِیَرَتِکَ اللَّهُمَّ مِنْ خَلْقِکَ، مُحَمَّدٍ وَعِتْـرَتِهِ الصَّفْوَهِ مِنْ بَرِیَّتِکَ الطَّاهِرِینَ، وَاجْعَلْنَا لَهُمْ سَامِعِینَ وَمُطِیعِینَ کَمٰا اَمَرْتَ.

و زمان قرار گرفتـن در تـمام این امور مثبت را نزدیک گردان و داغ غفلت از خود را به پیشانی ما نزن که ما به سوی تو مشتاقیم و از گناهان تائبیم، خداوندا و بر انتخاب‌شده از آفریده‌هایت محمّد و عتـرتش درود فرست؛ عتـرتی که از میان تـمام مخلوقاتت برگزیدی و عتـرتی که پاک و پاکیزه‌اند و ما را گوش دهندۀ کلام آنان و فرمان‌بردار دستورات‌شان قرار ده؛ همان‌گونه که ما را به شنیدن کلام‌شان و اطاعت از دستورات‌شان، فرمان دادی.

منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife