الصحیفة السجادیة الجامعة /الدعاء 53
دعای پنجاه و سه – هنگام درخواست باران پس از خشکسالی
دعا برای بارش باران:
این دعا نوزدهمین دعا از مجموعه دعاهای صحیفه سجادیه و پنجاه و سومین دعا در کتاب صحیفه جامعه می باشد.
امام سجاد (علیه السلام) در جملهٔ آغازین دعا برای بارش باران از خداوند منان، آبیاری و سیراب شدن چشمهٔ دل و روح را تقاضا نموده است. سپس به مضامینی در خصوص طلب باران پس از خشکسالی پرداخته است.
در دعا برای بارش باران، حضرت سیدالعابدین (علیه السلام) به فوائد و برکات باران، ویژگی های باران سودمند و نزول باران به عنوان یکی از نعمت های بزرگ پرودگار اشاره نموده اند.
در ازنای دعا برای بارش باران، در خصوص زنده شدن مردگان از جمله زمین و گیاهان و برگرداندن حیات به همهٔ مخلوقات الهی مضامین ارزشمندی را نگارش فرموده اند.
حضرت علی بن الحسین (علیه السلام) در هنگام دعا برای بارش باران، باریدن باران را عامل ارزانی قیمت ها، برطرف کننده قحطی و افزون کننده توانایی ها دانسته و همینطور ویژگی های بارانی که باریدنش مایه عذاب می باشد، را ذکر نموده اند.
نکته طلایی دعا برای بارش باران، تمثیلی از ابر و باد و باران است، که نمادی از برانگیخته شدن موجودات در روز قیامت است.
اَللّٰهُمَّ اسْقِنَا الْغَیْثَ، وَانْشُـرْ عَلَیْنَا رَحْمَتَکَ بِغَیْثِکَ الْمُغْدِقِ مِنَ السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِکَ الْمُونِقِ فیٖ جَمِیعِ الْافَاقِ، وَامْنُنْ عَلیٰ عِبَادِکَ بِإِینَاعِ الثَّمَرَهِ، وَأَحْیِ بِلَادَکَ بِبُلُوغِ الزَّهْرَهِ، وَأَشْهِدْ مَلَائِکَتَکَ الْکِرَامَ السَّفَرَهَ بِسَقْیٍ مِنْکَ نَافِعٍ، دَائِمٍ غُزْرُەُ، وَاسِعٍ دِرَرُەُ، وَابِلٍ سَـرِیعٍ عَاجِلٍ،
خداوندا ما را به باران سیراب کن و رحمتت را به باران پُر آب و فراوان بر ما گستـرش بخش؛ از ابری که برای گیاه زیبای زمینت در تـمام ناحیهها و اطراف سوق داده شده. و بر بندگانت با به بار آمدن و رسیدن میوه منّت گذار و سـرزمینهای مردهات را با شکفتـن شکوفهها زنده کن و فرشتگان بزرگوار نویسندهات را با فرستادن بارانی سودمند و پیوسته، از جانب خودت گواه گیر؛ بارانی که فراوانی و انبوهش وسیع و باریدنش بسیار تند و آمدنش سـریع و زود باشد.
تُحْیِی بِهِ مٰا قَدْ مَاتَ، وَتَرُدُّ بِهِ مٰا قَدْ فَاتَ، وَتُخْرِجُ بِهِ مٰا هُوَ آتٍ، وَتُوَسِّعُ بِهِ فِی الْأَقْوَاتِ، سَحَاباً مُتَـرَاکِماً، هَنِیئاً مَرِیئاً، طَبَقاً مُجَلْجَلًا، غَیْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ وَلاٰ خُلَّبٍ بَرْقُهُ، اَللّٰهُمَّ اسْقِنَا غَیْثاً مُغِیثاً مَرِیعاً مُمْرِعاً، عَرِیضاً وَاسِعاً غَزِیراً، تَرُدُّ بِهِ النَّهِیضَ، وَتَجْبُـرُ بِهِ الْمَهِیضَ.
تا به آن باران، هر چه از زمین و گیاه مرده است، زنده کنی؛ و به سبب آن از دست رفتهها را بازگردانی؛ و آنچه از دل زمین آمدنی است، بیرون آری و از برکت آن باران، روزیها را وسعت بخشی؛ از ابری انباشته، لذّت بخش، گوارا، فراگیر و غرّان که بارانش اندک نباشد و برقش نفریبد. خداوندا برای ما بارانی فریادرس و برطرفکننده قحطی فرست؛ بارانی رویانندۀ گیاه و سـرسبز کنندۀ دشت و دمن و بارانی گستـرده و فراوان که به وسیلۀ آن گیاه از رشد ایستاده را به عرصۀ رشد و نـموّ بازگردانی؛ و در سایۀ آن، مردگی و خشکی زمینی که علف و گیاهش از بین رفته، جبـران کنی.
اَللّٰهُمَّ اسْقِنَا سَقْیاً تُسِیلُ مِنْهُ الظِّرَابَ، وَتَـمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ، وَتُفَجِّرُ بِهِ الْأَنْهَارَ، وَتُنْبِتُ بِهِ الْأَشْجَارَ، وَتُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فیٖ جَمِیعِ الْأَمْصَارِ، وَتَنْعَشُ بِهِ الْبَهَائِمَ وَالْخَلْقَ، وَتُکْمِلُ لَنٰا بِهِ طَیِّبَاتِ الرِّزْقِ، وتُنْبِتُ لَنٰا بِهِ الزَّرْعَ، وَتُدِرُّ بِهِ الضّـَرْعَ، وَتَزِیدُنَا بِهِ قُوَّهً إِلیٰ قُوَّتِنَا.
خداوندا ما را بارانی فرست که به وسیلۀ آن از تپّهها آب سـرازیر نـمایی و چاهها از آن پر کنی و نهرها را روان سازی و درختان را برویانی و قیمتها را در تـمام شهرها ارزان کنی و چهارپایان و مخلوقات را نشاط و قوّت دهی و روزیهای پاکیزه را برای ما کامل کنی و زراعت را برویانی و پستانها را پر شیر سازی و نیرو به نیروی ما بیافزایی.
اَللّٰهُمَّ لاٰتَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَیْنَا سَمُوماً، وَلاٰ تَجْعَلْ بَرْدَەُ عَلَیْنَا حُسُوماً، وَلاٰ تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَیْنَا رُجُوماً، وَلاٰ تَجْعَلْ مَاءَەُ عَلَیْنَا أُجَاجاً. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَارْزُقْنَا مِنْ بَرَکَاتِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
خداوندا سایۀ ابر را بر ما باد گرم و زهرآگین مساز و سـردی آن را بر ما شوم و نحس مکن و بارانش را بر ما عذاب قرار مده و آبش را برای ما تلخ و شور مگردان. خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و ما را از برکات آسمانها و زمین روزی بخش؛ همانا تو بر هر کاری توانایی.
منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife