الصحیفة السجادیة الجامعة /الدعاء 16
دعای شانزده – دعا هنگام فرا رسیدن صبح
اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ اَصْبَحْتُ مُتَمَسِّکاً بِحَبْلِ طَاعَتِکَ، مُعْتَصِماً بِوَثٰائِقِ مَغْفِرَتِکَ، رٰاجِیاً طَوْلَکَ مُؤَمِّلاً فَضْلَکَ، مُلْقِیاً اِلَیْکَ اَقٰالِیدَ اٰمَالِی، حٰاطّاً بِفِنٰائِکَ رَکَائِبَ رَجٰائِی، مُقِرّاً بِذُنُوبٍ رَکِبْتُهٰا وَاَوْزارٍ اسْتَحْقَبْتُهٰا بِـمٰا کَسَبَتْ یَدٰایَ، وَجَنَتٰاهُ عَلَیَّ بِخِذْلاٰنٍ صَحِبَنِی مُعْتَـرِفاً بِخَطَایٰا جَنَیْتُهٰا، وَعَظَائِمَ اجْتَـرَمْتُهٰا.
خداوندا، من صبح را آغاز کردم در حالی که به ریسمان طاعتت چنگ زده، و پناه برده‌ام به محل‌های مورد اعتماد از آمرزشت، امیدوارم به عطایت، آرزومند فضلت، افکنده‌ام به سوی تو کلیدهای آرزوهایم را، بارهای امیدم را در آستان تو فرود آورده‌ام، اقرار می‌کنم به گناهانی که مرتکب شده و خطاهایی که بر دوش گرفته‌ام از آنچه دستانم عمل کرده و بر من جنایت نـموده خواری و پستی را همراهم کرده و اعتـراف می‌کنم به خطاهایی که انجام داده و گناهان بزرگی که مرتکب گشته‌ام.