آموزش لهجه عراقی و مکالمه عربی فصیح

دعای چهل‌ و هفت – تعویذ برای درد طحال
از امام باقر (علیه‌السلام) روایت شده است که فرمود: مردی از خراسان نزد حضـرت علی بن الحسین (علیهماالسلام) آمد و گفت: ای فرزند رسول خدا، حج کردم هنگام خارج شدن نیت نـمودم که نزد شما آیم زیرا که دردی در طحال دارم و اینکه مرا دعا کنی برای گشایش.

امام سجاد (علیه‌السلام) به وی فرمود: خداوند آن را از تو دور کرده است و سپاس او را سزاست. پس هرگاه آن را احساس نـمودی بنویس این آیه را با زعفران و آب زمزم و آن را بنوش که خدای تعالی آن درد را از تو دور می‌سازد:

﴿قُلِ ادْعُوا اللّٰهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمٰنَ أَیّاً مٰا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنىٰ وَلاٰ تَجْهَرْ بِصَلَاتِکَ وَلاٰ تُخَافِتْ بِهٰا وَابْتَغِ بَیْنَ ذَلِکَ سَبِیلًا * وَقُلِ الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَـرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّـرْهُ تَکْبِیراً﴾.[۱]

«بگو که خواه خدا را به اسم اللّٰه یا به اسم رحمان بخوانید، به هر اسمی بخوانید اسماء نیکو همه مخصوص اوست. و تو در نـماز نه صدا را بسیار بلند و نه بسیار آهسته گردان بلکه حدّ وسط را اختیار کن. و بگو: ستایش مخصوص خداست که نه هرگز فرزندی برگرفته و نه شـریکی در ملک خود دارد و نه هرگز عزت و اقتدار او را نقصی رسد که به دوست و مددکاری نیازمند شود، و پیوسته ذات الهی را به بزرگ‌ترین اوصاف کمال ستایش کن.»

و بر پوست آهو بنویس و بر بازوی چپ هفت روز بیاویز، درد آرام می‌شود. و آن؛ این ترجمه باشد:

لا س س س ح ح دم کرم ل له ومحى حح لله صـره رححب سـى حجحت عشـره به هک بان عنها ح حل یصـرس هوبوا امیوا مسعوف ثم.

منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife