آموزش لهجه عراقی و مکالمه عربی فصیح

دعای چهل‌ و شش – دعا هنگام بیماری، اندوه و یا گرفتاری
دعا برای رفع بیماری و اندوه:
دعای پانزدهم صحیفه سجادیه مناجاتی ست که در کتاب صحیفه جامعه به عنوان چهل و ششمین دعا تنظیم شده است.

حضرت زینِ العابدین (علیه السلام) این نیایش را با سپاسگزاری و مدح پرودگاری آغاز نموده است که در تمام عمر انسان، چه در در دوران بیماری و کسالت و چه در دوران سلامتی و صحت، شکرگزاریش پایان نمی پذیرد.

آن حضرت همچنین در دعا برای رفع بیماری و اندوه به آثار اخروی بیماری از جمله پاک شدن گناهان اشاره می فرمایند و بیماری و اندوه را فرصتی برای توبه در نظر می گیرند.

در حقیقت دعا برای رفع بیماری و اندوه پسندیده بودنِ تحمل بیماری را مانند درک عظمت نعمت سلامتی ارزشمند معرفی نموده و آثار تحمل این رنج را شیرین و گوارا خوانده است.

حضرت علی بن الحسین(علیه السلام) هنگام دعا برای رفع بیماری و اندوه به ثواب اعمالی اشاره می کنند که نه با قلب و جوارح و نه با زبان انجام شده است؛ بلکه پاداش الهی هستند که در دوران بیماری، پرودگار برای بندهٔ خود از سر احسان و بخشش عطا می فرماید.

امام در دعا برای رفع بیماری و اندوه، رنج و بلا را مانع ایجاد غفلت از خداوند می بینند و مخاطب را به دریافت پاداش و جزای خیر در هنگام بیماری امیدوار می سازند. نکته طلایی دعا برای رفع بیماری و اندوه، اعتماد داشتن به خداوند باری تعالی و قدرشناسی نسبت به تمام مقدرات او می باشد
اَللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلیٰ مٰا لَمْ أَزَلْ أَتَصَـرَّفُ فِیهِ مِنْ سَلَامَهِ بَدَنِی، وَلَکَ الْحَمْدُ عَلیٰ مٰا أَحْدَثْتَ بیٖ مِنْ عِلَّهٍ فیٖ جَسَدِی، فَمٰا أَدْرِی یٰا إِلٰهیٖ أَیُّ الْحَالَیْنِ أَحَقُّ بِالشُّکْرِ لَکَ؟ وَأَیُّ الْوَقْتَیْنِ أَوْلیٰ بِالْحَمْدِ لَکَ؟

خداوندا تو را سپاس بر تندرستی بدنم که پیوسته از آن برخوردار بودم و تو را سپاس بر بیماری و مرضی که در جسمم پدید آوردی، ای خدای من! کدام یک از این دو حال، برای سپاس‌گزاری به درگاهت سزاوارتر و کدام یک از این دو وقت، برای سپاس و ثنا به پیشگاهت شایسته‌تر است؟

أَوَقْتُ الصِّحَّهِ الَّتِی هَنَّأْتَنِی فِیهٰا طَیِّبَاتِ رِزْقِکَ، وَنَشَّطْتَنِی بِهٰا لِابْتِغَاءِ مَرْضَاتِکَ وَفَضْلِکَ، وَقَوَّیْتَنِی مَعَهَا عَلیٰ مٰا وَفَّقْتَنِی لَهُ مِنْ طَاعَتِکَ، أَمْ وَقْتُ الْعِلَّهِ الَّتِی مَحَّصْتَنِی بِهٰا، وَالنِّعَمِ الَّتِی أَتْحَفْتَنِی بِهٰا تَخْفِیفاً لِمٰا ثَقُلَ عَلیٰ ظَهْرِی مِنَ الْخَطِیئَاتِ، وَتَطْهِیراً لِمَا انْغَمَسْتُ فِیهِ مِنَ السَّیِّئَاتِ وَتَنْبِیهاً لِتَنَاوُلِ التَّوْبَهِ، وَتَذْکِیراً لِمَحْوِ الْحَوْبَهِ بِقَدِیمِ النِّعْمَهِ، وَفیٖ خِلَالِ ذَلِکَ مٰا کَتَبَ لِیَ الْکَاتِبَانِ مِنْ زَکِیِّ الْأَعْمَالِ، مٰا لاٰقَلْبٌ فَکَّرَ فِیهِ، وَلاٰ لِسَانٌ نَطَقَ بِهِ، وَلاٰ جَارِحَهٌ تَکَلَّفَتْهُ، بَلْ إِفْضَالًا مِنْکَ عَلَیَّ، وَإِحْسَاناً مِنْ صَنِیعِکَ إِلَیَّ.

آیا زمان سلامت که روزی‌های پاکیزه‌ات را در آن برایم گوارا فرمودی و به سبب آن برای به دست آوردن خشنودی و احسانت به من نشاط دادی؛ و مرا همراه آن، بر آنچه که از اطاعتت توفیق دادی، نیرو بخشیدی؟ یا هنگام بیماری که مرا به وسیلۀ آن از ناخالصی‌ها خالص ساختی و نعمت‌هایی که به من هدیه دادی، برای سبک کردن گناهانی که پشتم را گران و سنگین کرده و پاک کردن زشتی‌هایی که در آن فرو رفته‌ام و آگاهی دادن برای این که توبه را فراگیرم و به یادآوردن نعمت‌های قدیم، برای محو کردن گناهان بزرگ از پرونده‌ام؟ و در اثنای آن بیماری، از جمله تحفه‌هایی که به من عنایت کردی این است که فرشتگان نویسنده بر عهده من اعمال پاکیزه‌ای نوشتند؛ اعمالی که نه دلی در آن فکر کرده و نه زبانی به آن گویا شده و نه عضوی در انجامش رنج برده؛ بلکه بخششی از جانب تو بر من و احسانی از ساختۀ تو به سوی من بود.

اَللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَحَبِّبْ إِلَیَّ مٰا رَضِیتَ لیٖ، وَیَسِّـرْ لیٖ مٰا أَحْلَلْتَ بیٖ، وَطَهِّرْنِی مِنْ دَنَسِ مٰا أَسْلَفْتُ، وَامْحُ عَنِّی شَـرَّ مٰا قَدَّمْتُ، وَأَوْجِدْنِی حَلَاوَهَ الْعَافِیَهِ، وَأَذِقْنِی بَرْدَ السَّلَامَهِ، وَاجْعَلْ مَخْرَجِی عَنْ عِلَّتِی إِلیٰ عَفْوِکَ، وَمُتَحَوَّلِی عَنْ صَـرْعَتِی إِلیٰ تَجَاوُزِکَ، وَخَلَاصِی مِنْ کَرْبِی إِلیٰ رَوْحِکَ وسَلَامَتِی مِنْ هَذِەِ الشِّدَّهِ إِلیٰ فَرَجِکَ، إِنَّکَ الْمُتَفَضِّلُ بِالْإِحْسَانِ، الْمُتَطَوِّلُ بِالِامْتِنَانِ، الْوَهَّابُ الْکَرِیمُ، ذُوالْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ.

خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و آنچه را برایم پسندیده‌ای محبوب من ساز و آنچه را بر من وارد کرده‌ای آسان کن و از آلودگی اعمال زشتی که در گذشته انجام داده‌ام پاکم فرما و شـرّ آنچه که پیش از این مرتکب شده‌ام، از صفحۀ وجودم محو کن؛ و از شیرینی عافیت کامیابم ساز و گوارایی تندرستی را به من بچشان؛ و راه بیرون رفتـن از بیماری‌ام را به سوی بخشش و عفوت و جابه‌جا شدنم را از بستـر بیماری به جانب گذشتت و نجاتم را از اندوهم به عرصۀ رحمتت و تندرستی‌ام را از این دشواری به دایرۀ گشایشت، قرار ده. همانا تو نیک رفتار به احسان و عطاکنندۀ به نعمتی، بسیار بخشنده و بزرگواری؛ دارای عظمت و بزرگواری.

منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife