آموزش لهجه عراقی و مکالمه عربی فصیح

دعای سی‌ ام – آمرزش خواهی از خداوند عزوجلّ
دعا در شوق به مغفرت و آمرزش از خداوند:
این دعا نهمین دعا در کتاب صحیفه سجادیهٔ معروف می باشد که در کتاب صحیفه جامعه به عنوان سی اُمین دعا تنظیم شده است.

دعا در شوق به مغفرت و آمرزش از خداوند مناجاتی ست که ابتدا بازگشت به سوی حق تعالی و توبه ای موردپسند را درخواست می کند و سپس از تصمیمات ناگواری که منجر به خشم پروردگار می شود خود را برحذر می کند. حضرت زین العابدین (علیه السلام) میل و ذائقهٔ مخاطب را با مفاهیم شیرین این نیایش به سمت میلِ به آمرزش خواهی سوق می دهد. آن حضرت هنگام دعا در شوق به مغفرت و آمرزش از خداوند ضعف انسانی که از نطفه ای بی ارزش به وجود می آید را به زبان آورده و با ظرافت بیان از خداوند متعال درخواست یاری و استعانت دارد.

نکته طلایی دعا در شوق به مغفرت و آمرزش از خداوند اشتیاق به بخشیده شدن و دریافت پاداش از فرمانروای هستی می باشد.

اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَصَیِّرْنَا إِلیٰ مَحْبُوبِکَ مِنَ التَّوْبَهِ، وأَزِلْنَا عَنْ مَکْرُوهِکَ مِنَ الْاِصْـرٰارِ. اَللّٰهُمَّ وَمَتیٰ وَقَفْنٰا بَیْنَ نَقْصَیْنِ فیٖ دِینٍ اَوْ دُنْیاً فَاَوْقِعِ النَّقْصَ بِاَسْـرَعِهِمٰا فَنٰاءً، وَاجْعَلِ التَّوْبَهَ فیٖ اَطْوَلِهِمٰا بَقٰاءً.

خداوندا بر محمد و آلش درود فرست و ما را به سـرمنزل توبه که محبوب توست برسان و از پافشاری بر گناه که نـمی‌پسندی دور ساز. خداوندا هنگامی که در وضعی قرار می‌گیریم که به ناچار مستحق خسارت در دین یا ضـرر در دنیا می‌شویم، پس کاهش (نقص) را بر دنیای ما که زود فانی می‌شود وارد ساز و عفو و بخششت را در دین‌مان که بادوام‌تر است قرار بده.

وَإِذٰا هَمَمْنَا بِهَمَّیْنِ یُرْضِیکَ أَحَدُهُمَا عَنّٰا، وَیُسْخِطُکَ الْآخَرُ عَلَینَا، فَمِلْ بِنٰا إِلیٰ مٰا یُرْضِیکَ عَنّٰا، وَاَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمّٰا یُسْخِطُکَ عَلَیْنَا، وَلاٰ تُخَلِّ فیٖ ذٰلِکَ بَیْنَ نُفُوسِنَا وَاخْتِیٰارِهَا، فَإِنَّهٰا مُخْتَارَهٌ لِلْبٰاطِلِ إِلّٰا مٰا وَفَّقْتَ، أَمّٰارَهٌ بِالسُّوءِ إِلّٰا مٰا رَحِمْتَ.

و چون قصد دو کار کنیم که یکی از آنها تو را از ما خشنود می‌کند و آن دیگری تو را بر ما خشمگین می‌سازد. پس به آنچه در معرض رضای توست ما را متمایل کن و از قدرت‌مان بر امری که سبب خشم توست بکاه. و در این امور ما را به خود و به اختیار خویش رها مساز که نفسْ انتخاب‌کننده باطل است مگر آنکه تواَش توفیق دهی و پیوسته به بدی فرمان دهد، مگر آنکه تواَش رحمت آوری.

اَللّٰهُمَّ وَإِنَّکَ مِنَ الضَّعْفِ خَلَقْتَنَا، وَعَلَی الْوَهْنِ بَنَیْتَنَا، وَمِنْ مٰاءٍ مَهِینٍ ابْتَدَأْتَنَا، فَلاٰحَوْلَ لَنٰا إِلّٰا بِقُوَّتِکَ، وَلاٰ قُوَّهَ لَنٰا إِلّٰا بِعَوْنِکَ، فَأَیِّدْنَا بِتَوْفِیقِکَ، وَسَدِّدْنَا بِتَسْدِیدِکَ، وَاعْمِ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا عَمّٰا خٰالَفَ مَحَبَّتَکَ، وَلاٰ تَجْعَلْ لِشَیْ‏ءٍ مِنْ جَوٰارِحِنَا نُفُوذاً فیٖ مَعْصِیَتِکَ.‏

خداوندا ما را از مایه ضعف و ناتوانی به وجود آورده‌ای و اساس آفرینش ما را بر سستی نهاده‌ای و آغاز ما را از آبی ناچیز بنا گذاشته‌ای. پس ما را جز به نیروی تو حرکتی و جز به یاری تو قوّتی نیست. پس به توفیق خود نیرومان بخش و با هدایتت به راه صواب استوارمان دار و چشم دلـمان را از آنچه در مسیر غیر عشق توست کور ساز و هیچ کدام از اعضای ما را در معصیت خود پیشـرفت مده.

اَللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ هَمَسٰاتِ قُلُوبِنَا، وَحَرَکَاتِ أَعْضَائِنَا، وَلَمَحَاتِ أَعْیُنِنَا، وَلَهَجَاتِ أَلْسِنَتِنَا فیٖ مُوجِبَاتِ ثَوٰابِکَ حَتّٰى لاٰتَفُوتَنَا حَسَنَهٌ نَسْتَحِقُّ بِهٰا جَزَاءَکَ، وَلاٰ تَبْقیٰ لَنٰا سَیِّئَهٌ نَسْتَوْجِبُ بِهٰا عِقَابَکَ.

خداوندا پس بر محمد و آلش درود فرست و رازهای دل‌مان و حرکات اعضای‌مان و نگاه‌های چشم‌مان و سخنان زبان‌مان را در برنامه‌هایی قرار ده که موجب ثواب تو باشد تا کار نیکی که موجب ثواب توست از دست ما نرود و کار بدی که موجب عقاب توست برای ما نـماند.

منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife