الصحیفة السجادیة الجامعة /الدعاء 42
دعای چهل و دو – برای برآورده شدن حوائج
ن دعا را خواندم. گفت: آن را به من یاد ده! گفتم: بعد از آنچه گفتی و من شنیدم؟ به تو نخواهم گفت، که تو از اهل آن نیستی.
حمران بن اعین می‌گوید: به ابوحمزه گفتم: تو را به خدا سوگند می‌دهم که آن را برای ما بازگو کن تا بیاموزیم و استفاده کنیم. گفت: سبحان اللّٰه، هدفم از ذکر این قصه همین بود که به شما دعا را بگویم تا از آن بهره مند شوید، بنویسید:
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحیٖمِ
یٰا حَیُّ قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ، یٰا حَیُّ بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ، یٰا حَیُّ مَعَ کُلِّ حَیٍّ، یٰا حَیُّ حِینَ لاٰ حَیَّ، یٰا حَیُّ یَبْقىٰ وَیَفْنىٰ کُلُّ حَیٍّ، یٰا حَیُّ لاٰ اِلٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، یٰا حَیُّ یٰا کَرِیمُ، یٰا مُحْیِیَ الْمَوْتیٰ، یٰا قٰائِمُ عَلیٰ کُلِّ نَفْسٍ بِـمٰا کَسَبَتْ.
ای زندۀ پیش از هر موجود زنده، ای زندۀ بعد از هر موجود زنده، ای زندۀ همراه هر زنده، ای زنده آنگاه که زنده‌ای نباشد ای زنده‌ای که می‌ماند و هر زنده‌ای نابود می‌شود، ای زنده‌ای که خدایی نیست جز تو، ای زنده، ای بزرگوار، ای زنده کنندۀ مردگان، ای احاطه دارنده و مسلط و مدبر بر هر کسی به آنچه عمل کرده است.