الصحیفة السجادیة الجامعة /الدعاء 22
دعای بیست و دو – دعای صبح و شب «حرز کامل»
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند مهرگستر مهربان
اَللّٰهُ اَکْبَـرُ اَللّٰهُ اَکْبَـرُ اَللّٰهُ اَکْبَـرُ وَاَعْلیٰ وَاَجَلُّ وَاَعْظَمُ مِمّٰا اَخٰافُ وَاَحْذَرُ، اَسْتَجِیرُ بِاللّٰهِ، عَزَّ جٰارُ اللّٰهِ وَجَلَّ ثَنٰاءُ اللّٰهِ، وَلاٰ اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ وَحْدَەُ لاٰ شَـرِیکَ لَهُ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَاٰلِهِ وَسَلَّمَ کَثِیراً. اَللّٰهُمَّ بِکَ اُعِیذُ نَفْسِی وَدِینِی وَاَهْلِی وَمٰالِی وَوَلَدِی، وَمَنْ یَعْنِینِی اَمْرُەُ.
خداوند بزرگتر، خداوند بزرگتر، خداوند بزرگتر و والاتر و بزرگوارتر و عظیمتر از هرآنچیزی است که از آن می ترسم و هراس دارم. از خداوند پناه و نزدیکی می طلبم که پناهنده به او عزتمند است و حمد و ستایش او امری والاست، هیچ محبوبی جز الله که یکتا و بدون شـریک است وجود ندارد، صلوات خداوند و درود فراوان او بر محمد و خاندانش باد. محبوبم! خودم، دینم، خانوادهام، مال و فرزندانم و هر کس که امور او به من مربوط است را در پناه تو قرار میدهم.
اَللّٰهُمَّ بِکَ اَعُوذُ، وَبِکَ اَلُوذُ وَبِکَ اَصُولُ، وَاِیّٰاکَ اَعْبُدُ وَاِیّٰاکَ اَسْتَعِینُ، وَعَلَیْکَ اَتَوَکَّلُ، وَاَدْرَأُ بِکَ فیٖ نَحْرِ اَعْدٰائِی وَاَسْتَعِینُ بِکَ عَلَیْهِمْ، وَاَسْتَکْفِیکَهُمْ فَاکْفِنِیهِمْ بِـمٰا شِئْتَ وَاَنّیٰ شِئْتَ وَکَیْفَ شِئْتَ وَحَیْثُ شِئْتَ بِحَقِّکَ لاٰ اِلٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، اِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
محبوب من! تنها به تو پناه میآورم و در آغوش امن تو پناه می گیرم، با تمام وجود به سویت می شتابم. من بندۀ کسی جز تو نیستم و فقط از تو یاری می طلبم و بر تو توکل می کنم. به یاری تو، دشمنانم را از خود دور می کنم و از تو در برابر آنان یاری می جویم، و تو را یگانه پناه و حامی خود در برابر آنان می دانم. پس به هر وسیله، هر کجا و هر گونه که خود خواستی مرا از شرّ آنان نگه دار، به حق خودت که محبوبی جز تو نیست و تو بر هر کاری توانا هستی.
﴿فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللّٰهُ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ﴾، ﴿قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِأَخِیکَ وَنَجْعَلُ لَکُمٰا سُلْطَانًا فَلاٰ یَصِلُونَ إِلَیْکُمٰا بِآیٰاتِنَا أَنْتُمٰا وَمَنِ اتَّبَعَکُمَا الْغَالِبُونَ﴾، ﴿قَالَ لاٰتَخَافَا إِنَّنِی مَعَکُمٰا أَسْمَعُ وَأَرىٰ﴾، ﴿قالَتْ اِنّیٖ أَعُوذُ بِالرَّحْمٰنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیًّا﴾، ﴿اِخْسَئُوا فِیهٰا وَلاٰ تُکَلِّمُونِ﴾
«و خداوند تو را از شـر و آسیب آنها نگه می دارد و خدا شنوا و داناست»، «[خدا] گفت: به زودى قدرت و نیرویت را به وسیلۀ برادرت افزون کنم، و براى هر دوى شما تسلطى قرار مى دهم تا آنان به شما دست نیابند، شما و پیروانتان، پیروزید»، «گفت: نتـرسید که من همراه شما هستم می شنوم و می بینم»، «من از تو به خدای رحمان پناه می برم اگر پرهیزکار هستی»، «[خدا] مى گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید!»
اِنّیٖ اَخَذْتُ بِسَمْعِ مَنْ یُطَالِبُنِی بِالسُّوءِ بِسَمْعِ اللّٰهِ وَبَصَـرِهِ وَقُوَّتِهِ، وَبِعِزَّةِ اللّٰهِ وَحَبْلِهِ الْمَتِینِ وَسُلْطَانِهِ الْمُبِینِ، فَلَیْسَ لَهُمْ عَلَیْنٰا سُبِیلٌ وَلاٰ سُلْطَانٌ اِنْ شَاءَاللّٰهُ. سَتَـرْتُ بَیْنَنٰا وَبَیْنَهُمْ بِسِتـْرِ النُّبُوَّةِ الَّذِی سَتَـرَاللّٰهُ بِهِ الْاَنْبِیٰاءَ مِنَ الْفَرٰاعِنَةِ، جَبْـرٰائِیلُ عَنْ اَیْمَانِنَا وَمِیکَائِیلُ عَنْ یَسَارِنَا، وَاللّٰهُ مُطَّلِعٌ عَلَیْنَا،
من با تکیه بر شنوایی، بینایی و قدرت خداوند، و با تکیه بر عزت و تکیه گاه استوار و سلطنت آشکار او، شنوایی کسانی که خواهان آزار من هستند را سلب کردم، بنابراین آنان ان شاءالله بر ما راه تسلطی نخواهند داشت. میان خود و آنان را با پرده ای از جنس وحی پوشاندم؛ همان پرده ای که خداوند بوسیلۀ آن پیامبـران را از فرعونیان در امان داشت، جبرئیل از سمت راست ما و میکائیل از سمت چپ ما محافظت میکنند و خداوند به احوال ما آگاه است.
﴿وَجَعَلْنَا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لاٰیُبْصِـرُونَ﴾ شَاهَتِ الْوُجُوهُ ﴿فَغُلِبُوا هُنالِکَ وَانْقَلَبُوا صٰاغِرِینَ﴾، ﴿صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لاٰیُبْصِـرُونَ﴾، ﴿وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَیْنَکَ وَبَیْنَ الَّذِینَ لاٰیُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَسْتُورًا وَجَعَلْنَا عَلیٰ قُلُوبِهِمْ أَکِنَّةً أَنْ یَفْقَهُوهُ وَفیٖ آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِذَا ذَکَرْتَ رَبَّکَ فِی الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلیٰ أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا﴾.
«و از پیش رو و از پشت سرشان حایلى قرار دادیم، و به صورت فراگیر دیدگانشان را فرو پوشاندیم از این رو، نمى بینند.» چهره ها زشت شدند «پس در آنجا مغلوب شدند و با خواری برگشتند»، «کر و لال و کورند؛ نمی بینند» «و هنگامى که قرآن بخوانى، میان تو و آنان که به آخرت ایمان ندارند، پرده اى نامرئى قرار مى دهیم و بر دل هایشان پوشش هایى مى گذاریم تا آن را نفهمند و در گوش هایشان سنگینى مى نهیم؛ و چون پروردگارت را در قرآن به یگانگى یاد کنى با حالت رمیدگى از تو روى مى گردانند»
﴿قُلِ ادْعُوا اللّٰهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمٰنَ أَیًّا مٰا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنىٰ وَلاٰ تَجْهَرْ بِصَلَاتِکَ وَلاٰ تُخَافِتْ بِهٰا وَابْتَغِ بَیْنَ ذٰلِکَ سَبِیلًا * وَقُلِ الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَـرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّـرْهُ تَکْبِیراً﴾، سُبْحٰانَ اللّٰهِ بُکْرَةً وَاَصِیلاً.
«بگو: چه الله را صدا بزنید یا نام رحمان را، هر کدام را بخوانید، این نیکوترین نام ها فقط ویژۀ اوست. و نماز خود را با صداى بلند و نیز با صداى آهسته مخوان و بین این دو راهى میانه بجوى. و بگو: همه ستایش ها ویژۀ خداست که نه فرزندى گرفته و نه در فرمانروایى شریکى دارد و نه از روی ناتوانى و ذلت به یار و یاورى نیازمند است و او را بسیار بزرگ شمار.» خداوند پاک و منزه است بامداد و شامگاه.
حَسْبِیَ اللّٰهُ مِنْ خَلْقِهِ، حَسْبِیَ اللّٰهُ الَّذِی یَکْفِی وَلاٰ یَکْفِی مِنْهُ شَیْءٌ، حَسْبِیَ اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ، ﴿حَسْبِیَ اللّٰهُ الَّذِی لاٰ إِلٰهَ اِلّٰا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ﴾، ﴿أُولَئِکَ الَّذِینَ طَبَعَ اللّٰهُ عَلیٰ قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ وَأُولَئِکَ هُمُ الْغَافِلُونَ﴾،
خدا برای من در برابر تمام آفریده هایش کافی است. خداوندی برایم کافیست که بی نیاز است و هیچ چیز نمی تواند از او بی نیاز باشد. خداوند برایم کافیست و او چه نیکو وکیلی است. «خدا برایم بس است، هیچ محبوبى جز او نیست، فقط بر او توکل کردم، و او پروردگار عرش بزرگ است». «اینان کسانى هستند که خدا بر دل و گوش و چشم شان مُهر زده، و بى خبران واقعى همین ها هستند».
﴿أَفَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلٰهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللّٰهُ عَلیٰ عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلیٰ سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلیٰ بَصَـرِەِ غِشَاوَةً فَمَنْ یَهْدِیهِ مِنْ بَعْدِ اللّٰهِ أَفَلاٰ تَذَکَّرُونَ﴾، ﴿إِنّٰا جَعَلْنَا عَلیٰ قُلُوبِهِمْ أَکِنَّةً أَنْ یَفْقَهُوهُ وَفیٖ آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِنْ تَدْعُهُمْ إِلَی الْهُدىٰ فَلَنْ یَهْتَدُوا إِذًا أَبَدًا﴾، اَللّٰهُمَّ احْرُسْنٰا بِعَیْنِکَ الَّتیٖ لاٰتَنٰامُ، وَاکْنُفْنٰا بِرُکْنِکَ الَّذِی لاٰیُرٰامُ، وَاَعِذْنٰا بِسُلْطٰانِکَ الَّذِی لاٰیُضٰامُ، وَارْحَمْنٰا بِقُدْرَتِکَ یٰا رَحْمٰانُ.
«آیا کسى که معبودش را هواى نفسش قرار داده دیدى که خدا از روى علم و آگاهى خود [بر اینکه او شایسته هدایت نیست] او را گمراه کرد؟ و بر گوش و دلش مُهر نهاد، و بر چشم [دلش] پرده اى قرار داد، پس چه کسى بعد از خدا او را هدایت میکند؟ آیا متذکّر نمى شوید؟» «و بر دل های شان پردههایی انداختیم تا دیگر آیات ما را فهم نکنند، و گوش آنها را (از شنیدن سخن حق) سنگین ساختیم و اگر به هدایتشان بخوانی دیگر ابداً هدایت نخواهند یافت.» خدایا، ما را با چشم همیشه بیدارت حفاظت فرما. و در پناه تکیه گاه دست نیافتنی خود قرارمان ده و به سلطنت شکست ناپذیرت، مصون مان بدار. و به قدرت خود، بر ما رحم کن؛ ای که رحمتت فراگیر است.
اَللّٰهُمَّ لاٰتُهْلِکْنٰا وَاَنْتَ بِنٰا بَرٌّ، یٰا رَحْمٰنُ اَتُهْلِکُنٰا وَاَنْتَ رَبُّنٰا وَحِصْنُنٰا وَرَجٰاؤُنٰا، حَسْبِیَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِینَ، حَسْبِیَ الْخٰالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ، حَسْبِیَ الرّٰازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِینَ، حَسْبِی مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی، حَسْبِیَ اللّٰهُ لاٰ اِلٰهَ اِلّٰا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ، حَسْبِیَ الَّذِی لاٰیَمُنُّ عَلَی الَّذِینَ یَمُنُّونَ، حَسْبِیَ اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ سَیِّدِنٰا مُحَمَّدٍ وَآلِهٖ وَسَلَّمَ کَثِیراً،
خداوندا! تویی که به ما نیکوکار هستی، هلاک مان نکن. ای آنکه رحمتش فراگیر است! آیا تو که پروردگار و پناهگاه و امید ما هستی، ما را هلاک میکنی؟ خدا برای من از میان پروردگارانی که پرستیده می شوند، کافی است. خالق برای من از مخلوقاتی که آفریده شده اند، کفایت می کند. و روزی رسان برایم از روزیخوران، کافی است. کسی که همواره برای من کافی بوده، برایم کافی است. خدا برای من کافی است، معبودی جز او که پروردگار عرش بزرگ است وجود ندارد. کسی که بر منت گذارندگان، منت نمی گذارد، برای من کافی است. خدا برای من کفایت می کند و او بهترین وکیل است. و درود و سلام فراوان خدا بر سرورمان محمد و آل او باد.
اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ اَصْبَحْتُ فیٖ حِمٰاکَ الَّذِی لاٰیُسْتَبٰاحُ، وَاَمْسَیْتُ فیٖ ذِمَّتِکَ الَّتیٖ لاٰتُخْفَرُ، وَجِوٰارِکَ الَّذِی لاٰیُضٰامُ. وَاَسْاَلُکَ اللّٰهُمَّ بِعِزَّتِکَ وَقُدْرَتِکَ اَنْ تَجْعَلَنِی فیٖ حِرْزِکَ وَجِوٰارِکَ، وَاَمْنِکَ وَعِیَاذِکَ، وَعُدَّتِکَ وَعَقْدِکَ، وَحِفْظِکَ وَاَمَانِکَ، وَمَنْعِکَ الَّذِی لاٰیُرٰامُ، وَعِزِّکَ الَّذِی لاٰیُسْتَطٰاعُ مِنْ غَضَبِکَ، وَسُوءِ عِقَابِکَ وَسَطْوَتِکَ وَسُوءِ حَوٰادِثِ النَّهٰارِ، وَطَوٰارِقِ اللَّیْلِ اِلّٰا طَارِقاً یَطْرُقُ بِخَیْرٍ یٰا رَحْمٰنُ.
خدایا! من صبح را در پناهگاه تو که هیچ کس نمی تواند آن را بشکند، آغاز کردم؛ و شب را در امان تو که هیچ کس نمی تواند آن را زیر پا بگذارد سپری کردم؛ در همسایگی تو هستم که هیچ کس نمی تواند به آن تجاوز کند. خدایا، به عزت و قدرتت سوگند می دهم که مرا در حفاظت و همسایگی و امنیت و پناه خودت قرار دهی، در پناه شمول و حفظ و امان و منع تو که هیچکس نمی تواند از آن بگذرد، و در پناه عزت و غلبه ات که هیچکس نمی تواند از خشم و عقاب و هیبت تو در امان بماند، مرا از شر حوادث روز و اتفاقات ناگهانی شب حفظ کن، مگر اینکه خیر و برکتی در آن باشد، ای که رحمتت فراگیر و عام است.
اَللّٰهُمَّ یَدُکَ فَوْقَ کُلِّ یَدٍ، وَعِزَّتُکَ اَعَزُّ مِنْ کُلِّ عِزَّةٍ، وَقُوَّتُکَ اَقْوىٰ مِنْ کُلِّ قُوَّةٍ، وَسُلْطَانُکَ اَجَلُّ وَاَمْنَعُ مِنْ کُلِّ سُلْطٰانٍ، اَدْرَاُ بِکَ فیٖ نُحُورِ اَعْدٰائِی، وَاَسْتَعِینُ بِکَ عَلَیْهِمْ، وَاَعُوذُ بِکَ مِنْ شُـرُورِهِمْ، وَاَلْجَأُ اِلَیْکَ فِیمٰا اَشْفَقْتُ عَلَیْهِ مِنْهُمْ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَجِرْنِی مِنْهُمْ یٰا اَرْحَمَ الرّٰاحِمِینَ.
خداوندا قدرت برتر تویی! عزت تو برتر از هر عزتی و قدرت تو قویتر از هر قدرتی و تسلط و غلبۀ تو برتر و باز دارنده تر از هر سلطه ای است. به وسیلۀ تو دشمنانم را از خود دور می سازم و از تو در مقابل آنان یاری می طلبم و از شر و بدی هایشان به سوی تو پناه می برم و از ترسی که از آنها دارم به سوی تو پناهنده می شوم و درود خداوند بر محمد و آل محمد باد. مرا از آنها پناه ده ای مهربان ترین مهربانان.
﴿وَقَالَ الْمَلِکُ ائْتُونِی بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِی فَلَمّٰا کَلَّمَهُ قَالَ إِنَّکَ الْیَوْمَ لَدَیْنَا مَکِینٌ أَمِینٌ. قَالَ اجْعَلْنِی عَلیٰ خَزَائِنِ الْأَرْضِ إِنِّی حَفِیظٌ عَلِیمٌ. وَکَذٰلِکَ مَکَّنَّا لِیُوسُفَ فِی الْأَرْضِ یَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَیْثُ یَشَاءُ نُصِیبُ بِرَحْمَتِنَا مَنْ نَشَاءُ وَلاٰ نُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ وَلَأَجْرُ الْآخِرَةِ خَیْرٌ لِلَّذِینَ آمَنُوا وَکَانُوا یَتَّقُونَ﴾، ﴿وَخَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمٰنِ فَلاٰ تَسْمَعُ اِلّٰا هَمْسًا﴾.
«و پادشاه گفت: یوسف را نزد من آورید تا او را براى کارهاى خود برگزینم. پس هنگامى که با یوسف سخن گفت به او اعلام کرد: تو امروز نزد ما داراى منزلت و مقام و امین هستی. یوسف گفت: مرا سرپرست خزانه هاى این سرزمین قرار ده؛ زیرا من نگهبان دانایى هستم. اینگونه یوسف را در آن سرزمین مکانت و قدرت دادیم که هر جاى آن بخواهد اقامت نماید. رحمت خود را به هر کس که بخواهیم مى رسانیم و پاداش نیکوکاران را تباه نمى کنیم و یقیناً پاداش آخرت براى کسانى که ایمان آورده اند و همواره پرهیزکارى مى کردند، بهتر است.» «و صداها در برابر [خداى] رحمان فرو مى نشیند و جز صدایى آهسته نمى شنوى.»
اُعِیذُ نَفْسِی وَدِینِی وَاَهْلِی وَوَلَدِی وَمٰالِی، وَجَمِیعَ مٰا تَلْحَقُهُ عِنَایَتِی وَجَمِیعَ نِعَمِ اللّٰهِ عِنْدِی بِبِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ. بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی خَضَعَتْ لَهُ الرِّقٰابُ، وَبِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی خَافَتْهُ الصُّدُورُ، وَبِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی وَجِلَتْ مِنْهُ النُّفُوسُ، وَبِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی قٰالَ بِهِ: ﴿یٰا نَارُ کُونِی بَرْدًا وَسَلَامًا عَلیٰ إِبْرَاهِیمَ وَأَرَادُوا بِهِ کَیْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَخْسَـرِینَ﴾.
خودم را و دین و خانواده و فرزندان و مالم را و هر آنچه را که مورد توجه من است، و همه نعمت های خداوند که نزد من است را در پناه بسم الله الرحمن الرحیم قرار می دهم. به اسم آن خدایی که همه در برابر او خاضع می شوند و به اسم خدایی که دل ها از او می هراسند، و به نام خدایی که جان ها از او بیمناکند، و به نام خداوندی که فرمود: «ای آتش برای ابراهیم سـرد و سلامت باش و خواستند حیله و مکری را دربارۀ او بکار بندند و ما آنان را زیانکارترین افراد قرار دادیم.»
وَبِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی مَلَأَ الْاَرْکَانَ کُلَّهٰا، وَبِعَزِیمَةِ اللّٰهِ الَّتیٖ لاٰتُحْصیٰ، وَبِقُدْرَةِ اللّٰهِ الْمُسْتَطِیلَةِ عَلیٰ جَمِیعِ خَلْقِهِ، مِنْ شَـرِّ جَمِیعِ مَنْ فیٖ هٰذِەِ الدُّنْیٰا، وَمِنْ شَـرِّ سُلْطَانِهِمْ وَسَطَوٰاتِهِمْ وَحَوْلِهِمْ وَقُوَّتِهِمْ وَضَـرِّهِمْ وَغَدْرِهِمْ وَمَکْرِهِمْ، وَاُعِیذُ نَفْسِی وَاَهْلِی وَمٰالِی وَوَلَدِی وَذَوِی عِنٰایَتِی وَجَمِیعَ نِعَمِ اللّٰهِ عِنْدِی بِشِدَّةِ حَوْلِ اللّٰهِ، وَبِشِدَّةِ قُوَّةِ اللّٰهِ، وَبِشِدَّةِ سَطْوَةِ اللّٰهِ، وَبِشِدَّةِ بَطْشِ اللّٰهِ، وَبِشِدَّةِ جَبَـرُوتِ اللّٰهِ، وَبـِمَوٰاثیِقِ اللّٰهِ وَطٰاعَتِهِ عَلَی الْجِنِّ وَالْاِنْسِ
و به اسم الله که جهان را پر کرده است و به آن ارادۀ بی نهایت و بی حد و مرز الله و به قدرت خداوند که بر همه چیز مسلط است. از شر همۀ اهل عالم و از شر قدرت و نفوذشان، و نیرو و توانشان، و آسیب و زیان و مکر و حیله شان. خودم، خانواده ام، دوستانم و همه نعمت هایی که خداوند به من ارزانی داشته است را در پناه نیرو و قدرت عظیم الله، به تسلط و انتقام شدیدش و به بزرگی خارج از تصورش و به پیمان های الهی که بر همه انسان ها و جن ها حاکم است قرار می دهم.
بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی ﴿یُـمْسِکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَنْ تَزُولاٰ وَلَئـِنْ زَالَتَا إِنْ أَمْسَکَهُمَا مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِەِ إِنَّهُ کَانَ حَلِیمًا غَفُورًا﴾، وَبِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی فَلَقَ الْبَحْرَ لِبَنِی اِسْـرٰائِیلَ، وَبِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی اَلاٰنَ الْحَدِیدَ لِدٰاوُدَ، وَبِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی ﴿اَلْأَرْضُ جَمِیعًا قَبْضَتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالیٰ عَمّٰا یُشْـرِکُونَ﴾،
به نام الله که «آسمان ها و زمین را از اینکه از جاى خود منحرف شوند[و فرو ریزند] نگه مى دارد. و اگر منحرف شوند هیچ کس بعد از او نمى تواند نگاهشان دارد، مسلماً او همواره بردبار و بسیار آمرزنده است» و به اسم الله که دریا را برای بنی اسـرائیل شکافت، و به اسم الله که آهن را برای داود نرم کرد، و به اسم الله که «زمین در روز قیامت یکسره در قبضه قدرت اوست، و نیز آسمان ها درهم پیچیده به دست اوست؛ منزّه و برتر است از آنچه با او شریک مى گیرند.»
مِنْ شَـرِّ جَمِیعِ مَنْ فیٖ هٰذِەِ الدُّنْیٰا، وَمِنْ شَـرِّ جَمِیعِ مَنْ خَلَقَهُ اللّٰهُ وَاَحٰاطَ بِهِ عِلْمُهُ، وَمِنْ شَـرِّ کُلِّ ذیٖ شَـرٍّ، وَمِنْ شَـرِّ حَسَدِ کُلِّ حٰاسِدٍ، وَسِعٰایَةِ کُلِّ سٰاعٍ، وَلاٰ حَوْلَ وَلاٰ قُوَّةَ اِلّٰا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ شَأْنُهُ.
از شـر اهل دنیا، و از شـر همۀ مخلوقات خدا که خود به آنها عالم است و از شـر هر شرور، و از شـر حسادت هر حسود، و سخن چینی هر سخن چین، که هیچ توان و قدرتی نیست مگر به یاری خدای بلند مرتبه وبزرگ.
اَللّٰهُمَّ بِکَ اَسْتَعِینُ، وَبِکَ اَسْتَغِیثُ، وَعَلَیْکَ اَتَوَکَّلُ، وَاَنْتَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاحْفَظْنِی وَخَلِّصْنِی مِنْ کُلِّ مَعْصِیَةٍ وَمٌصِیبَةٍ نَزَلَتْ فیٖ هٰذَا الْیَوْمِ، وَفیٖ هٰذِەِ اللَّیْلَةِ، وَفیٖ جَمِیعِ اللَّیٰالِی وَالْاَیّٰامِ مِنَ السَّمٰاوٰاتِ وَالْاَرْضِ، اِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیءٍ قَدِیرٌ.
خداوندا فقط از تو کمک میخواهم و فقط از تو فریادرسی میطلبم، و فقط بر تو توکل میکنم که تو صاحب عرش بزرگی. خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست و مرا از هر معصیت و مصیبتی که امروز و امشب بلکه در همه شب ها و روزها، از آسمان ها و زمین نازل می شود، حفظ کن و رهایی بخش که تو بر هر چیزی توانا هستی.
بِسْمِ اللّٰهِ عَلیٰ نَفْسِی وَمالِی وَاَهْلِی وَوَلَدِی، بِسْمِ اللّٰهِ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ اَعْطٰانِی رَبِّی، بِسْمِ اللّٰهِ خَیْرِ الْاَسْمٰاءِ، بِسْمِ اللّٰهِ رَبِّ الْاَرْضِ وَالسَّمٰاءٍ، بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِی لاٰیَضُـرُّ مَعَ اِسْمِهِ شَیْءٌ فِی الْاَرْضِ وَلاٰ فِی السَّمٰاءِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمِ.
به نام الله بر جان و مال و خاندان و فرزندانم. به نام الله بر هر آنچه به من ارزانی داشته. به نام الله که بهترین نام هاست. به نام الله که پروردگار زمین و آسمان است. به نام الله که با نامش هیچ چیزی در زمین و آسمان زیانی نمی رساند و او شنوا و داناست
اَللّٰهُمَّ رَضِّنِی بِـمٰا قَضَیْتَ، وَعٰافِنِی فِیمٰا اَمْضَیْتَ حَتّٰى لاٰاُحِبَّ تَعْجِیلَ مٰا اَخَّرْتَ، وَلاٰ تَأْخِیرَ مٰا عَجَّلْتَ. اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ اَعُوذُ بِکَ مِنْ اَضْغٰاثِ الْاَحْلاٰمِ، وَاَنْ یَلْعَبَ بِیَ الشَّیْطٰانُ فِی الْیَقْظَةِ وَالْمَنٰامِ، بِسْمِ اللّٰهِ، تَحَصَّنْتُ بِالْحَیِّ الَّذِی لاٰیَمُوتُ مِنْ شَـرِّ مٰا اَخٰافُ وَاَحْذَرُ، وَرَمَیْتُ مَنْ یُرِیدُ بیٖ سُوءاً اَوْ مَکْرُوهاً مِنْ بَیْنِ یَدَیَّ بِلاٰحَوْلَ وَلاٰ قُوَّةَ اِلّٰا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.
خدایا، مرا به آنچه حکم فرمودی خشنود گردان و در آنچه جاری کرده ای عافیت ده، تا نخواهم آنچه را به تأخیر انداخته ای، زودتر انجام شود و همچنین، تأخیر افتادن آنچه را که تو جلو انداخته ای نخواهم. خدایا، از خواب های پریشان و از این که شیطان در بیداری و خواب بر من مسلط شود، به تو پناه می برم. به نام الله، از شـر آنچه بیم دارم و از آن اجتناب می کنم به زنده ای پناه می برم که نـمی میرد ، و هر که نسبت به من بدی یا ناپسندی می خواهد، با (این عقیده که) هیچ نیرو و قوتی جز به خدای بلند مرتبه عظیم وجود ندارد، از پیش روی خود دور می کنم.
وَاَعُوذُ بِاللّٰهِ مِنْ شَـرِّکُمْ، شَـرُّکُمْ تَحْتَ اَقْدٰامِکُمْ، وَخَیْرُکُمْ بَیْنَ اَعْیُنِکُمْ، وَاُعِیذُ نَفْسِی وَمٰا اَعْطٰانِی رَبِّی وَمٰا مَلَکَتْهُ یَدِی وَذَوِی عِنٰایَتِی، بِرُکْنِ اللّٰهِ الْاَشَدِّ، وَکُلُّ اَرْکٰانِ رَبّیٖ شِدٰادٌ.
از شرّ نهانی شما که در پس پرده ظاهر نیکو پنهان شده است به درگاه الهی پناه می برم. جانم را و آنچه خداوند به من ارزانی داشته و آنچه در تصرف من است و همه کسانی که به من وابسته اند، به استوارترین قدرت او می سپارم و البته همۀ قدرت های پروردگارم استوار و پایدار است.
اَللّٰهُمَّ تَوَسَّلْتُ بِکَ اِلَیْکَ، وَتَحَمَّلْتُ بِکَ عَلَیْکَ، فَاِنَّهُ لاٰیُنٰالُ مٰا عِنْدَکَ اِلّٰا بِکَ، اَسْاَلُکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تَکْفِیَنِی شَـرَّ مٰا اَحْذَرُ وَمٰا لاٰیَبْلُغُهُ حِذٰارِی، اِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَهُوَ عَلَیْکَ یَسِیرٌ، جِبْـرِیلُ عَنْ یَمِینِی، وَمِیکَائِیلُ عَنْ شِمٰالِی، وَاِسْـرٰافِیلُ اَمٰامِی، وَلاٰ حَوْلَ وَلاٰ قُوَّةَ اِلّٰا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.
خدایا، با توسل به خودت به سوی تو آمدم و به وسیلۀ خودت به سوی تو راه یافتم، زیرا آنچه که نزد توست جز به وسیلۀ خودت به دست نـمی آید، از تو می خواهم که بر محمد و آل محمد درود فرستی، و اینکه مرا از شـر آنچه که از آن می هراسم و آنچه که به حذر از آن آگاه نیستم، کفایت کنی که تو بر هر چیزی توانایی و انجام آن برای تو آسان است، جبـرئیل در سمت راستم و میکائیل در سمت چپم و اسـرافیل روبرویم هستند، و هیچ قدرت و قوتی جز به ارادۀ خدای بلند مرتبۀ عظیم وجود ندارد.
اَللّٰهُمَّ مُخْرِجَ الْوَلَدِ مِنَ الرَّحِمِ، وَرَبَّ الشَّفْعِ وَالْوَتْرِ، سَخِّرْ لیٖ مٰا اُرِیدُ مِنْ دُنْیٰایَ وَاٰخِرَتِی، وَاکْفِنِی مٰا اَهَمَّنِی اِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
خدایا، ای آنکه فرزند را از رحم بیرون می آوری و پروردگار زوج و فرد هستی، رسیدن به آنچه را از دنیا و آخرتم می خواهم، برایم آسان کن و آنچه مرا نگران کرده، از من برطرف کن. که قطعاً تو بر هر کاری توانایی.
اَللّٰهُمَّ اِنّیٖ عَبْدُکَ وَابْنُ عَبْدِکَ وَابْنُ اَمَتِکَ، نٰاصِیَتِی بِیَدِکَ، مٰاضٍ فِیَّ حُکْمُکَ، عَدْلٌ فِیَّ قَضٰاوُکَ، اَسْاَلُکَ بِکُلِّ اسْمٍ سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ، اَوْ اَنْزَلْتَهُ فیٖ کِتٰابِکَ، اَوْ عَلَّمْتَهُ اَحَداً مِنْ خَلْقِکَ، اَوِاسْتأْثَرْتَ بِهِ فیٖ عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ، اَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاَنْ تَجْعَلَ الْقُرْاٰنَ رَبِیعَ قَلْبیٖ، وَنُورَ بَصَـرِی، وَشِفَاءَ صَدْرِی وَجَلاٰءَ حُزْنِی، وَذَهَابَ هَمِّی، وَقَضَاءَ دَیْنِی، ﴿لاٰ إِلٰهَ اِلّٰا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ﴾. یٰا حَیُّ حِینَ لاٰحَیَّ، یٰا حَیُّ یٰا قَیُّومُ یٰا مُحْیِیَ الْاَمْوٰاتِ، وَالْقٰائِمُ عَلیٰ کُلِّ نَفْسٍ بِـمٰا کَسَبَتْ، یٰا حَیُّ لاٰ اِلٰهَ اِلّٰا اَنْتَ، بِرَحْمَتِکَ الَّتیٖ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْءٍ اسْتَعَنْتُ فَاَعِنِّی، وَاجْمَعْ لیٖ خَیْرَ الدُّنْیٰا وَالْاٰخِرَةِ، وَاصْـرِفْ عَنّیٖ شَـرَّهُمٰا بِـمَنِّکَ وَسَعَةِ فَضْلِکَ.
خداوندا من بندۀ تو و فرزند بنده و فرزند کنیز تو هستم، اختیارم در دست توست و حکم تو در مورد من جاری شده و قضای تو دربارۀ من عادلانه است، از تو می خواهم به حق هر اسمی که خود را به آن نامیده ای، یا آن را در کتابت نازل کرده ای، یا آن را به یکی از آفریدگانت آموخته ای، یا آن را در علم غیب نزد خود مخصوص گردانیدی، که بر محمد و آل محمد درود فرستی و قرآن را بهار دلـم و نور دیده ام، و شفای سینه ام و برطرف کنندۀ اندوهم و از بین برندۀ غم و ادا کنندۀ قرضم قرار دهی. «محبوبی جز تو نیست، تو پاک و منزه هستی، قطعاً من از ستمکاران بوده ام». ای کسی که زنده هستی آنگاه که هیچ زنده ای وجود ندارد، ای زنده و ای پایندۀ قائم به ذات، ای زنده کنندۀ مردگان، ای آنکه ناظر بر اعمال هر نفسی هستی، ای زندهای که جز تو محبوبی نیست، به رحمتت که هر چیزی را دربر گرفته است، از تو یاری جستهام پس مرا یاری کن و خیر دنیا و آخرت را با هم برایم فراهم ساز و شـر آنها را به لطف و فضل بیکرانت از من دور ساز.
اَللّٰهُمَّ اِنّکَ مَلِیکٌ مُقْتَدِرٌ، وَمٰا تَشٰاءُ مِنْ اَمْرٍ یَکُنْ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَفَرِّجْ عَنِّی، وَاکْفِنِی مٰا اَهَمَّنِی، اِنَّکَ عَلیٰ ذٰلِکَ قٰادِرٌ، یٰا جَوٰادُ یٰا کَرِیمُ، اَللّٰهُمَّ بِکَ اَسْتَفْتِحُ، وَبِکَ اَسْتَنْجِحُ، وَبـِمُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَرَسُولِکَ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهٖ اِلَیْکَ اَتَوَجَّهُ،
خداوندا، تو پادشاهی توانا هستی و هر امری را بخواهی انجام می شود، بر محمد و آلش درود فرست و برایم گشایشی قرار ده و دغدغۀ مرا رفع کن که قطعاً تو بر آن توانایی، ای بخشنده، ای بزرگوار، خداوندا نصرت و گشایش را فقط به وسیلۀ تو می جویم و به واسطۀ محمد؛ بنده و فرستاده ات، که صلوات خداوند بر او و خاندانش باد، به سوی تو روی می آورم،
اَللّٰهُمَّ سَهِّلْ لیٖ حُزُونَةَ اَمْریٖ، وَذَلِّلْ لیٖ صُعُوبَتَهُ، وَاَعْطِنِی مِنَ الْخَیْرِ اَکْثَـرَ مِمّٰا اَرْجُو، وَاصْـرِفْ عَنّیٖ مِنَ الشَّـرِّ اَکْثَـرَ مِمّٰا اَخٰافُ وَاَحْذَرُ، وَمِمّٰا لاٰاَحْذَرُ، وَلاٰ حَوْلَ وَلاٰ قُوَّةَ اِلّٰا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَحَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ، نِعْمَ الْمَوْلیٰ، وَنِعْمَ النَّصِیرُ.
خداوندا! کارهای سخت و غم انگیز مرا آسان کن، و دشواری های آن را برای من هموار ساز و از خیر بیش از آنچه امیدوار هستم به من عطا کن و از شر نیز به مقدار بسیار بیشتر از آنچه می ترسم و احتیاط می کنم و حتی از آنچه به آن احتیاط نمی کنم، مرا حفظ کن. هیچ نیرو و قوتی جز به قدرت خداوند بلند مرتبۀ عظیم نیست. صلوات خداوند بر محمد و خاندانش و خداوند برای ما کافیست که چه نیکو وکیل و چه نیکو سرپرست و یاوری است.
منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife
- ۰۳/۱۰/۲۲