آموزش لهجه عراقی و مکالمه عربی فصیح

دعای هفده – دعا هنگام فرا رسیدن صبح
امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: حضـرت علی ابن الحسین (علیهماالسلام) هرگاه صبح را آغاز می‌کرد، می‌فرمود:

اَبْتَدِئُ یَوْمیٖ هٰذَا بَیْنَ یَدَیْ نِسْیٰانِی وَعَجَلَتِی بِسْمِ اَللّٰهِ وَمٰا شٰاءَ اَللّٰهُ.

این روز را آغاز می‌کنم پیشاپیش فراموش کاری و شتابزدگی‌ام، به نام خدا و هر چه خواهد خدای (همان شود)

پس اگر بنده‌ای این را بگوید، از آنچه در آن روز فراموش کند او را کفایت می‌کند.

و از محمد بن مسلم روایت شده است که گفت:

علی بن الحسین (علیهماالسلام) می‌فرمود: هر کس بگوید در هر بامداد:

اُقَدِّمُ فیٖ یَوْمِی هٰذَا بَیْنَ یَدَیْ نِسْیٰانِی وَعَجَلَتِی بِسْمِ اللّٰهِ وَمٰا شٰاءَ اَللّٰهُ.

مقدم می‌کنم امروز پیشاپیش فراموشی و شتابزدگی‌ام به نام خدا و هر چه خدا خواهد (همان شود)

ده بار (بگوید)، و در هنگام شب نیز هرگاه فرا رسد، همانند آن را بگوید او را کفایت می‌کند از آنچه در آن شب و روز انجام دهد.

منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife