آموزش لهجه عراقی و مکالمه عربی فصیح

دعای چهاردهم – درود فرستادن به پیروان پیامبران
درود بر پیروان پیامبران و تصدیق‌کنندگان آنان:
این دعا در کتاب صحیفه سجادیه به عنوان چهارمین دعا و در کتاب صحیفه جامعه چهاردهمین دعا می باشد.
حضرت سیدالساجدین (علیه السلام) درود بر پیروان پیامبران و تصدیق کنندگان آنان را مربوط به تمام زمان ها و سراسر تاریخ بشری می دانند. در ادامه دعا ایشان با بلاغت و فصاحت تمام به بیان ویژگی های یاران و صحابهٔ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) پرداخته و از خداوند متعال درخواست پاداشی درخور مقام آنان را دارد.
همچنین امام سجاد (علیه السلام) درود بر پیروان پیامبران و تصدیق کنندگان آنان را درجه ای از ایمان به غیب دانسته و با اشراف دعا بر رسالت پیامبران مخاطب را به سمت طلب خیرخواهی برای آنان سوق داده اند.
فرازهای دعای درود بر پیروان پیامبران و تصدیق کنندگان آنان مهترین ویژگی یاران حقیقی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) را شتافتن بر ایمان به دعوت وی، هجرت و دوری از خانه و خانواده، ایستادگی در مقابل دشمنان اسلام، طردشدگی و چشیدن محرومیت ها معرفی نموده است.
نکته طلایی دعای درود بر پیروان پیامبران و تصدیق کنندگان آنان آثار و فواید این درود برای اهل ایمان است.

اَللّٰهُمَّ وَأَتْبٰاعُ الرُّسُلِ وَمُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الاَرْضِ بِالْغَیْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعٰـانِدِینَ لَهُمْ بِالتَّکْذِیبِ، وَالاِشْتِیٰاقِ إلَی الْمُرْسَلِینَ بِحَقٰائِقِ الِایـمٰانِ،

خداوندا، (درود فرست بر) پیروان رسولان و ایمان آورندگان به آنها از اهل زمین در پنهانی هنگام مخالفت معاندان با آنان به تکذیب، و مشتاقان به پیامبـران با حقایق ایمان،

فیٖ کُلِّ دَهْرٍ وَزَمٰانٍ، أَرْسَلْتَ فِیْهِ رَسُولاً وَأَقَمْتَ لِاَهْلِهِ دَلِیلاً، مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلیٰ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ مِنْ أَئِـمَّةِ الْهُـدىٰ، وَقٰادَةِ أَهْـلِ التُّقىٰ عَلیٰ جَمِیعِهِمُ السَّلاٰمُ، فَاذْکُرْهُمْ مِنْکَ بِـمَغْفِرَةٍ وَرِضْوٰانٍ.

در هر عصـر و روزگاری که در آن پیامبـری را فرستادی و برای اهل آن، راهنمایی قرار دادی، از روزگار آدم تا محمد –درود خداوند بر او و خاندانش باد- از امامان هدایت و پیشوایان اهل تقوا، که بر همه آنان سلام باد، پس تو از نزد خود یاد کن آنان را به مغفرت و رضوان.

اَللّٰهُمَّ وَأَصْحٰابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّـذِینَ أَحْسَنُوا الصَّحٰابَةَ، وَالَّذِینَ أَبْلَوُا الْبَلاٰءَ الْحَسَنَ فیٖ نَصْـرِەِ، وَکٰانَفُوهُ وَأَسْـرَعُوا إلیٰ وِفٰادَتِهِ، وَسٰابَقُوا إِلیٰ دَعْوَتِهِ، وَاسْتَجَابُوا لَهُ حَیْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالاٰتِهِ، وَفٰارَقُوا الْاَزُوٰاجَ وَالْاَوْلاٰدَ فیٖ اِظْهٰارِ کَلِمَتِهِ، وَقٰاتَلُوا الْاٰبٰاءَ وَالْاَبْنٰاءَ فیٖ تَثْبِیتِ نُبُوَّتِهِ،

خداوندا، و درود فرست بر اصحاب محمد، به ویژە آنانکه همراهی‌اش را نیکو داشتند و آنان که آزمایش خوبی دادند در یاری‌اش و او را حمایت کردند و برای رسیدن به خدمتش شتافتند، و به سوی دعوتش بر یکدیگر سبقت گرفتند، و او را اجابت کردند آنگاه که حجت رسالت‌هایش را به آنان رساند و جدا شدند از همسـران و فرزندان خود برای آشکار کردن دعوتش و با پدران و فرزندان خود جنگیدند در راه استحکام نبوتش،

وَانْتَصَـرُوا بِهِ، وَمَنْ کٰانُوا مُنْطَوِینَ عَلیٰ مَحَبَّتِهِ یَرْجُونَ تِجٰارَةً لَنْ تَبُورَ فیٖ مَوَدَّتِهِ، وَالَّذِینَ هَجَرَتْهُمُ الْعَشٰائِرُ إذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ وَانْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرٰابٰاتُ إذْ سَکَنُوا فیٖ ظِلِّ قَرٰابَتِهِ.

و به او پیروزی جستند، و آنان که به محبتش آمیخته گشتند و امیدوار تجارتی بودند که کسادی نداشت، در مودتش و آنان که طایفۀ ایشان از آنها دور شدند آنگاه که به دامن آن حضـرت آویختند و خویشاوندان ترک‌شان نـمودند آنگاه که در سایۀ نزدیکی‌اش اقامت گزیدند.

فَلاٰ تَنْسَ لَهُمُ اللّٰهُمَّ مٰا تَرَکُوا لَکَ وَفیٖکَ، وَارْضِهِمْ مِنْ رِضْوِانِکَ وَبِـمٰا حٰاشُوا الْخَلْقَ عَلَیْکَ وَکٰانُوا مَعَ رَسُولِکَ دُعٰاةً لَکَ إلَیْکَ وَاشْکُرْهُمْ عَلیٰ هَجْرِهِمْ فیٖکَ دِیٰارَ قَوْمِهِمْ، وَخُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعٰاشِ إِلیٰ ضیٖقِهِ، وَمَنْ کَثَّـرْتَ فیٖ اِعْزَازِ دِینِـکَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ.

خداوندا، برای آنان فراموش شده مگذار آنچه را برای تو و در راه تو از دست دادند، و آنان را از رضوانت خشنود فرما و به سبب آنچه مردم را بر دین تو فراهم آوردند و همراه پیامبـرت دعوت کننده برای تو و به سوی تو بودند و آنان را پاداش بده، برای دور شدن‌شان از سـرزمین خویشان خود به خاطر تو و خارج شدن شان از فراخی زندگی به سوی تنگی آن، و آنان که در راه عزت بخشیدن به دینت از ستمدیدگان فراوان ساخته‌ای.

اَللّٰهُمَّ وَاَوْصِلْ اِلَی التّٰابِعِینَ لَهُمْ بِاِحْسٰانٍ، ﴿اَلَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنٰا وَلِاِخْوَانِنٰا الَّذِینَ سَبَقُونٰا بِالْاِیـمٰانِ﴾ خَیْرَ جَزٰائِکَ، اَلَّذِینَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ، وَتَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ، وَمَضَوْا عَلیٰ شٰاکِلَتِهِمْ لَمْ یَثْنِهِمْ رَیْبٌ فیٖ بَصِیْـرَتِهِمْ، وَلَمْ یَخْتَلِجْهُمْ شَکٌّ فیٖ قَفْوِ اٰثَارِهِمْ، وَالْاِئْتِمٰامِ بِهِدٰایَةِ مَنٰارِهِمْ، مُکٰانِفِینَ وَمُوَازِرِینَ لَهُمْ، یَدِینُونَ بِدِینِهِمْ، وَیَهْتَدُونَ بِهَدْیِهِمْ، یَتَّفِقُونَ عَلَیْهِمْ، وَلاٰ یَتَّهِمُونَهُمْ فیٖمٰا اَدَّوْا إلَیْهِمْ.

خداوندا، و برسان به پیوستگان به آنان به نیکی، آنانکه «می‌گویند پروردگارا ما را بیامرز و برادران مان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند» بهتـرین پاداشت را، آنان که مسیر آنان را قصد کردند و به طرفی که آنان رفتند روی آوردند و بر شیوه آنان گذشتند، نه تردیدی در بصیرت، آنان را باز داشت و راه نیافت شکی در پیروی از آثارشان به دلشان و اقتدا به هدایت نورانیت شان، یاری دهنده و مددکار به آنان بودند، معتقد بودند به دین شان، و هدایت می‌شدند به هدایت شان، با آنها توافق داشتند، و در آنچه به آنها رساندند متهم‌شان نـمی‌کردند.

اَللّٰهُمَّ وَصَلِّ عَلَی التّٰابِعِینَ مِنْ یَوْمِنٰا هٰذٰا إِلیٰ یَوْمِ الدِّینِ، وَعَلیٰ اَزْوٰاجِهِمْ، وَعَلیٰ ذُرِّیّٰاتِهِمْ، وَعَلیٰ مَنْ أَطٰاعَکَ مِنْهُمْ، صَلٰاةً تَعْصِمُهُمْ بِهٰا مِنْ مَعْصِیَتِکَ، وَتَفْسَحُ لَهُمْ فیٖ رِیٰاضِ جَنَّتِکَ، وَتَـمْنَعُهُمْ بِهٰا مِنْ کَیْدِ الشَّیْطٰانِ، وَتُعِینُهُمْ بِهٰا عَلیٰ مَا اسْتَعٰانُوکَ عَلَیْهِ مِنْ بِرٍّ، وَتَقِیهُمْ طَوٰارِقَ اللَّیْلِ وَالنَّهِارِ اِلاّٰ طٰارِقاً یَطْرُقُ بِخَیْرٍ، وَتَبْعَثُهُمْ بِهٰا عَلَی اعْتِقٰادِ حُسْنِ الرَّجٰـاءِ لَکَ، وَالطَّمَعِ فیٖمٰا عِنْدَکَ،

خداوندا و درود فرست بر تابعین از امروز، تا روز قیامت و بر همسـران آنان و فرزندان شان و بر هر کسی که از آنان تو را فرمان برده باشند، درودی که نگهداری آنان را به وسیلۀ آن از معصیتت، و فراخی دهی آنان را در باغ‌های بهشتت، و به وسیله آن آنها را باز داری از مکر شیطان، و به وسیله آن آنان را یاری دهی بر آنچه از نیکی از تو یاری جسته باشند و محافظت کنی آنان را از حوادث ناگهانی در شب و روز مگر اتفاقی که به خیر پیش آید، و آنها را به وسیله آن برسانی به اعتقاد امید نیکو نسبت به تو و طمع به آنچه نزد تو است،

وَتَرْکِ التُّهْمَةِ فِیمٰا تَحْوِیهِ اَیْدِی الْعِبٰادِ، لِتَـرُدَّهُمْ اِلَی الرَّغْبَةِ اِلَیْکَ وَالرَّهْبَةِ مِنْکَ، وَتُزَهِّدَهُمْ فیٖ سَعَةِ العٰاجِلِ، وَتُحَبِّبَ اِلَیْهِمُ الْعَمَلَ لِلْاٰجِلِ، وَالْاِسْتِعْدٰادَ لِمٰا بَعْدَ الْمَوْتِ، وَتُهَوِّنَ عَلَیْهِمْ کُلَّ کَرْبٍ یَحُلُّ بِهِمْ یَوْمَ خُـرُوجِ الاَنْفُسِ مِنْ اَبْدٰانِهٰا، وَتُعٰافِیَهُمْ مِمّٰا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورٰاتِهٰا، وَکَبَّةِ النّٰارِ وَطُولِ الْخُلُودِ فیٖهٰا، وَتُصَیِّـرَهُمْ اِلیٰ أَمْنٍ مِنْ مَقِیلِ الْمُتَّقِینَ.

و ترک تهمت در مورد آنچه وجود دارد در دست بندگان، تا آنان را به اشتیاق نسبت به آنچه نزد توست و هراس از تو بازگردانی و آنها را زاهد گردانی نسبت به فراخی دنیای گذران و محبوب نـمایی عمل برای آینده را نزد آنان، و آماده شدن برای آنچه پس از مرگ خواهد بود و بر آنها آسان سازی اندوهی را که به آنان دست می‌دهد در روز خارج شدن جان‌ها از بدن‌ها، و آنها را عافیت بخشی از آنچه فتنه، آنها را بدان گرفتار سازد، و از شدت آتش و طولانی شدن جاودانگی در آن، و آنان را به جای امنی از جای آسایش متقیان برسانی.

منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife