الصحیفة السجادیة الجامعة /الدعاء 12
دعای دوازدهم- درود فرستادن بر حاملان عرش و بر فرشتگان مقرب
درود بر حاملان عرش و فرشتگان الهی:
این دعا در کتاب صحیفه سجادیهٔ معروف سومین دعا از دعاهای حضرت سیدالساجدین (علیه السلام) و در کتاب صحیفه جامعه دوازدهمین دعا می باشد.
امام سجاد (علیه السلام) در این دعا ضمن درود بر حاملان عرش و فرشتگان الهی آنان را موجوداتی خستگی ناپذیر از تسبیح و تقدیس پرودگار خطاب می کند. مضامین دعای درود بر حاملان عرش و فرشتگان الهی در ابتدا به معرفی فرشتگان مقرب پرداخته و سپس جمیع فرشتگان و کارگزاران الهی را درود و رحمت می فرستد.
امام سجاد (علیه السلام) فرازهای درود بر حاملان عرش و فرشتگان الهی را به همین جا ختم ننموده اند و به نوع مأموریت و عبادات فرشتگان نیز اشاره فرموده اند. از جمله خزانه داران باران، حرکت دهندگان ابرها ، بدرقه کنندگان دانه های برف و تگرگ، فرشتگان مسئول بر آب ها، مراقبان و حافظان انسان ها از بلاها، همراهان انسان در دنیا، نویسندگان و حمل کنندگان عرش تنها بخشی از بیانات ارزشمند امام در هنگام درود بر حاملان عرش و فرشتگان الهی می باشد.
نکته طلایی دعا و درود بر حاملان عرش و فرشتگان الهی طلب رحمت برای فرشتگان و همچنین درودفرستادگان بر آنها می باشد.
اَللّٰهُمَّ وَحَمَلَةُ عَرْشِکَ الَّذِینَ لاٰیَفْتُـرُونَ مِنْ تَسْبِیحِکَ وَلاٰ یَسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِیسِکَ وَلاٰ یَسْتَحْسِـرُونَ مِنْ عِبَادَتِک، وَلاٰ یُؤْثِرُونَ التَّقْصِیرَ عَلَی الْجِدِّ فیٖ أَمْرِکَ، وَلاٰ یَغْفُلُونَ عَنِ الْوَلَهِ إِلَیْک، وَإِسْـرَافِیلُ صٰاحِبُ الصُّورِ، الشّٰاخِصُ الَّذِی یَنْتَظِرُ مِنْکَ الْاِذْنَ، وَحُلُولَ الْأَمْرِ فَیُنَبِّهُ بِالنَّفْخَةِ صَـرْعیٰ رَهَائِنَ الْقُبُورِ.
بارالها و حاملان عرشت که از تسبیح تو سست نـمیشوند و از تقدیست ملول نـمیگردند و از عبادتت وا نـمیمانند و ترجیح نـمیدهند کوتاهی کردن را بر کوشش کردن در امر و فرمانت و از شیفتگی به سوی تو غافل نـمیگردند، و اسـرافیل صاحب صور که چشم به راه اجازه و فرمان توست، تا در صور بدمد و آرمیدگان در میان قبـرها را بیدار کند.
وَمِیکَائِیلُ ذُوالْجٰاهِ عِنْدَکَ، وَالْمَکٰانِ الرَّفِیعِ مِنْ طٰاعَتِکَ، وَجِبْـرِیلُ الْاَمِینُ عَلیٰ وَحْیِکَ، الْمُطٰاعُ فیٖ أَهْلِ سَمٰاوٰاتِکَ الْمَکِینُ لَدَیْکَ، الْمُقَرَّبُ عِنْدَکَ
و میکائیل که نزد تو بلندمرتبه و به خاطر طاعت تو دارای مکانی رفیع است و جبـرئیل امین وحی تو که در بین اهل آسمانهای تو مورد اطاعت است و در پیشگاهت ارجمند و به درگاهت مقرّب
وَالرُّوْحُ الَّذِی هُوَ عَلیٰ مَلٰائِکةِ الْحُجُبِ وَالرُّوحُ الَّذِی هُوَ مِنْ أَمْرِکَ اَللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَیهِمْ، وَعَلَی الْمَلٰائِکةِ الَّذِینَ مِنْ دُونِهِمْ، مِنْ سُکّٰانِ سَمٰاوٰاتِکَ، وَأَهْلِ الْاَمٰانَةِ عَلیٰ رِسَالاٰتِکَ، وَالَّذِینَ لاٰتَدْخُلُهُمْ سَأْمَةٌ مِنْ دُؤُوبٍ، وَلاٰ إِعْیٰاءٌ مِنْ لُغُوبٍ وَلاٰ فُتُورٌ، وَلاٰ تَشْغَلُهُمْ عَنْ تَسْبِیحِکَ الشَّهَوٰاتُ، وَلاٰ یَقْطَعُهُمْ عَنْ تَعْظِیمِکَ سَهْوُ الْغَفَلٰاتِ،
و روح که بر فرشتگان حجب گمارده است، و آن روح که از امر توست، خداوندا، پس بر همه آنان درود فرست. و همچنین بر فرشتگانی که از نظر مقام پایینتر از ایشاناند از ساکنان آسمانهایت و امین بر پیامهایت. و آن فرشتگانی که از کوشش و کار ملول نـمیشوند و از هیچ زحمتی وامانده و سست نـمیگردند، و خواستهها ایشان را از تسبیح تو باز نـمیدارد و سهو ناشی از غفلتها آنان را از بزرگداشت تو جدا نـمیکند،
اَلْخُشَّعُ الْأَبْصٰارِ فَلاٰ یَرُومُونَ النَّظَرَ إِلَیْکَ النَّوٰاکِسُ الْأَذْقٰانِ الَّذِینَ قَدْ طٰالَتْ رَغْبَتُهُمْ فیٖمٰا لَدَیْکَ، اَلْمُسْتَهْتَـرُونَ اٰلاٰئِکَ وَالْمُتَوٰاضِعُونَ دُونَ عَظَمَتِکَ وَجَلَالِ کبْـرِیٰائِکَ، وَالَّذِینَ یَقُولُونَ إِذَا نَظَرُوا إِلیٰ جَهَنَّمَ تَزْفِرُ عَلیٰ أَهْلِ مَعْصِیَتِکَ: سُبْحٰانَکَ مٰا عَبَدْنٰاکَ حَقَّ عِبٰادَتِکَ. فَصَلِّ عَلَیْهِمْ وَعَلَی الرَّوْحَانِیّیٖنَ مِنْ مَلٰائِکتِکَ وَأَهْلِ الزُّلْفَةِ عِنْدَکَ، وَحُمّٰالِ الْغَیْبِ إِلیٰ رُسُلِکَ، وَالْمُؤْتَـمَنِینَ عَلیٰ وَحْیِکَ،
دیدگان به خشوع فرو هشتهاند، و ارادۀ نگریستـن به انوار جلالت نـمینـمایند، سـرها به زیر افکندهاند، آنان که عشق و شوقشان را به آنچه نزد توست پایانی نیست، شیفته یاد نعمتهای تو اند و در برابر بزرگی و جلال کبـریائیات متواضعاند. و بر آن فرشتگان که چون دوزخ را بر گنهکاران خروشان ببینند میگویند: ای خدای منزه و پاکیزه، ما تو را چنان که سزاوار توست عبادت نکردیم. پس بر همه آنان درود فرست و نیز بر روحانیان از ملائکهات، و اهل منزلت و قرب در پیشگاهت، و حاملان پیام غیب به سوی فرستادگانت، و امینان بر وحیات،
وَقَبَائِلِ الْمَلٰائِکةِ الَّذِینَ اخْتَصَصْتَهُمْ لِنَفْسِکَ، وَأَغْنَیتَهُمْ عَنِ الطَّعٰامِ وَالشَّـرٰابِ بِتَقْدِیسِکَ، وَأَسْکَنْتَهُمْ بُطُونَ أَطْبٰاقِ سَمٰاوٰاتِکَ، وَالَّذِینَ عَلیٰ أَرْجٰائِهٰا إِذٰا نَزَلَ الْأَمْرُ بِتَمٰامِ وَعْدِکَ. وَخُزّٰانِ الْمَطَرِ وَ زَوٰاجِرِ السَّحٰابِ وَالَّذِی بِصَوْتِ زَجْرِهِ یُسْمَعُ زَجَلُ الرُّعُودِ وَ إِذٰا سَبَّحَتْ بِهِ حَفِیفَةُ السَّحٰابِ الْتَمَعَتْ صَوٰاعِقُ الْبُـرُوقِ،
و اصناف فرشتگانی که آنان را به خود اختصاص دادهای، و به وسیله تقدیس خود ایشان را از خوردنی و آشامیدنی بینیاز نـمودهای، و در اندرون طبقات آسمانهایت مسکن دادهای. و بر آن فرشتگان که چون فرمانت به انجام وعدهات صادر گردد بر اطراف آسمانها گماشته شوند و بر خزانهداران باران و حرکتدهندگان ابر، و بر آن مَلَکی که از فریاد زجرش غرّش رعدها شنیده شود و چون ابر خروشان به وسیله او به شنا درآید، شعلههای برق درخشیدن گیرد،
وَمُشَیِّعِی الثَّلْجِ وَالْبَـرْدِ، وَالْهٰابِطِینَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذٰا نَزَلَ، وَالْقُوّٰامِ عَلیٰ خَزٰائِنِ الرِّیٰاحِ، وَالْمُوَکَّلِینَ بِالْجِبٰالِ فَلاٰ تَزُولُ، وَالَّذِینَ عَرَّفْتَهُمْ مَثٰاقِیلَ الْمِیٰاهِ، وَکَیْلَ مٰا تَحْوِیهِ لَوٰاعِجُ الْأَمْطٰارِ وَعَوٰالِجُهٰا. وَرُسُلِکَ مِنَ الْمَلٰائِکةِ إِلیٰ أَهْلِ الْأَرْضِ بِـمَکرُوهِ مٰا یَنْزِلُ مِنَ الْبَلٰاءِ وَمَحْبُوبِ الرَّخٰاءِ،
و برفرشتگانی که دانههای برف و تگرگ را بدرقه میکنند، و ملائکهای که همراه قطرات باران فرود میآیند، و بر آنان که وکیل خزینههای بادند، و آنان که بر کوهها گماشته شدهاند تا از جا در نروند. و بر آنان که وزن آبها و اندازه بارانهای سیلآسا و رگبارهای متـراکم را به آنان آموختهای. و بر فرشتگانی که به سوی اهل زمین گسیل میشوند و گرفتاری ناخوشایند و گشایش خوشایند برای آنان میآورند،
وَالسَّفَرَةِ الْکرٰامِ الْبَـرَرَةِ، وَالْحَفَظَةِ الْکِرٰامِ الْکٰاتِبِینَ، وَمَلَکِ الْمَوْتِ وَأَعْوَانِهِ، وَمُنْکَرٍ وَنَکِیرٍ وَرُومٰانَ فَتّٰانِ الْقُبُورِ، وَالطَّٰائِفِینَ بِالْبَیْتِ الْمَعْمُورِ، وَمٰالِکٍ وَالْخَزَنَةِ وَرِضْوٰانَ وَسَدَنَةِ الْجِنٰانِ،
و بر سفیران بزرگوار نیکوکار، و فرشتگان بزرگواری که حافظ عمل مردم و نویسندۀ آن اند، و بر فرشتۀ مرگ و یارانش، و منکر و نکیر، و بر رومان آزمایشکننده مردگان در گور، و بر طوافکنندگان بیتالـمعمور، و بر مالک، و بر خازنان دوزخ و بر رضوان، و خدمتگزاران بهشت،
وَالَّذِینَ ﴿لاٰیَعْصُونَ اللّٰهَ مٰا أَمَرَهُمْ وَیَفْعَلُونَ مٰا یُؤْمَرُونَ﴾، وَالَّذِینَ یَقُولُونَ: ﴿سَلٰامٌ عَلَیْکُمْ بِـمٰا صَبَـرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَی الدَّارِ﴾ وَالزَّبٰانِیَةِ الَّذِینَ إِذٰا قِیلَ لَهُمْ: ﴿خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ثُمَّ الْجَحِیمَ صَلُّوهُ﴾، ابْتَدَرُوهُ سِـرٰاعاً وَلَمْ یُنْظِرُوهُ، وَمَنْ أَوْهَمْنٰا ذِکْرَهُ، وَلَمْ نَعْلَمْ مَکٰانَهُ مِنْکَ، وبِأَیِّ أَمْرٍ وَکَّلْتَهُ، وَسُکّٰانِ الْهَوَاءِ وَالْأَرْضِ وَالْمٰاءِ، وَمَنْ مِنْهُمْ عَلَی الْخَلْقِ.
«و بر فرشتگانی که خدا را در آنچه امر میکند مخالفت نـمینـمایند، و مأموریت خود را به نحو احسن انجام میدهند» و بر فرشتگانی که به اهل بهشت میگویند: «سلام بر شما به خاطر آنکه صبـر کردید، پس نیکو سـرایی است خانه آخرت برای شما». و بر فرشتگان نگاهبان دوزخ که چون به آنان فرمان رسد: «او را بگیرید و به زنجیر کشید سپس به آتش درافکنید»، به سـرعت دستگیرش کنند و به او مهلت ندهند، و بر هر فرشتهای که نامش را یاد نکردهایم، و از قدرش در پیشگاه تو خبـر نداریم، و نـمیدانیم او را به چه کاری گماشتهای و بر آن فرشتگانی که ساکن هوا و زمین و آبند، و به هر کدام از آنان که موکل آفریدگاناند.
فَصَلِّ عَلَیْهِمْ یَوْمَ تَأْتیٖ کلُّ نَفْسٍ مَعَهٰا سٰائِقٌ وَشَهِیدٌ، وَصَلِّ عَلَیْهِمْ صَلاٰةً تَزِیدُهُمْ کَرٰامَةً عَلیٰ کَرَامَتِهِمْ، وَطَهٰارَةً عَلیٰ طَهَارَتِهِمْ، اَللّٰهُمَّ وَإِذَا صَلَّیْتَ عَلیٰ مَلاٰئِکتِکَ وَرُسُلِکَ، وَبَلَّغْتَهُمْ صَلاٰتَنٰا عَلَیْهِمْ، فَصَلِّ عَلَیْهِمْ بِـمٰا فَتَحْتَ لَنٰا مِنْ حُسْنِ الْقَوْلِ فیٖهِمْ، إِنَّکَ جَوٰادٌ کرِیمٌ.
پس بر همه آنان درود فرست در روزی که هر کس با دو فرشته یکی راننده و دیگری گواه میآید و بر ایشان درود فرست درودی که بر بزرگواریشان بیفزاید و بر طهارتشان طهارت اضافه کند. بارالها به وقتی که بر فرشتگانت و فرستادگانت درود میفرستی و درود ما را به آنان ابلاغ میکنی، به علت آن گفتار نیکو که در وصف آنان بر زبان و دل ما روان ساختی، بر ما نیز درود و رحمت فرست که تو بخشنده و بزرگواری.
منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife
- ۰۳/۱۰/۲۰