آموزش لهجه عراقی و مکالمه عربی فصیح

دعای نهم – صلوات بر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله)
دعای درود بر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم):
این دعا که صلواتی کامل بر محمد و آل محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) می باشد، در کتاب صحیفه سجادیه به عنوان دومین دعا و در کتاب صحیفه جامعه به عنوان نهمین دعا مطرح شده است.
از دعای دورد بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) معارف ارزشمندی را می توان دریافت کرد. امام سجاد (علیه السلام) بسیار خردمندانه خداوند متعال را برای نعمت وجودِ نبی مکرم اسلام شکرگزاری می کند و سپس با بیان ویژگی های بی مانند امانت دارِ وحی، مخاطب را به کسب شناخت بهتر ایشان رهنمون می نماید. مضمون دعای دورد بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) در حقیقت قدردانی از زحمات پیامبری ست که سختی های طاقت فرسایی را تحمل کرد تا دین خدا را عزیز کند. حضرت سید الساجدین (علیه السلام) درخواست جایگاهی رفیع در بهشت برای پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) دارند و در فرازهای پایانی قبولی شفاعتی نیکو برای امت پیامبر را از خداوند طلب نموده است.
نکته طلایی دعای درود بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) فتح و پیروزی انسان در مقابل تمام طواغیت تاریخ است، اگر خداوند متعال را بزرگترین حامی و پشتیبان خود بداند.

وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذیٖ مَـنَّ عَلَیْنَا بِـمُحَمَّدٍ نَبِیِّهٖ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَاٰلِهٖ دُونَ الْاُمَمِ الْمَاضِیَةِ وَالْقُرُونِ السّٰالِفَّةِ، بِقُدْرَتِهِ الَّتیٖ لاٰتَعْجِزُ عَنْ شَیْءٍ وَاِنْ عَظُمَ، وَلاٰ یَفُوتُهَا شَیْءٌ وَإِنْ لَطُفَ، فَخَتَمَ بِنٰا عَلیٰ جَمِیعِ مَنْ ذَرأَ وَجَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلیٰ مَنْ جَحَدَ، وَکَثَّـرَنَا بِـمَنِّهٖ عَلیٰ مَنْ قَلَّ.

و سپاس خداى را که بر ما منّت نهاد به محمد، پیامبـرش که درود خدا بر او و خاندانش باد، و به امت‌هاى گذشته و ملت‌هاى پیشیـن این منّت را نگذاشت، با قدرتش که از چیزى ناتوان نـمی‌شود، هر چند عظیم باشد و چیزی از آن از دست نرود هر چند کوچک و دقیق باشد، پس ما را خاتـمه خلایقش قرار داد و گواهان بر منکران ساخت و در برابر آنان که اندکند، ما را فزونی بخشید.

اَللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ اَمِینِکَ عَلیٰ وَحْیِکَ، وَنَجِیبِکَ مِنْ خَلْقِکَ، وَصَفِیِّکَ مِنْ عِبَادِکَ، وَإِمَامِ الرَّحْمَةِ، وَقَائِدِ الْخَیْـرِ، وَمِفْتَاحِ البَـرَکَةِ، کَمٰا نَصَبَ لِاَمْرِکَ نَفْسَةِ، وَعَرَّضَ فِیکَ لِلْمَکْرُوهِ بَدَنَهُ، وَکَاشَفَ فِی الدُّعَاءِ اِلَیْکَ حَامَّتَهُ، وَحَارَبَ فیٖ رِضَاکَ اُسْـرَتَهُ وَقَطَعَ فیٖ إِحْیَاءِ دِینِکَ رَحِمَهُ وَاَقْصَی الاَدْنَیْنَ عَلیٰ جُحُودِهِمْ وَقَرَّبَ الْاَقْصَیْنَ عَلَی اسْتِجَابَتِهِمْ لَکَ وَوَالیٰ فِیکَ الْأَبْعَدِین وَعَادیٰ فِیکَ الْاَقْرَبِینَ.

خداوندا، درود فرست بر محمد، امین تو بر وحیت، و برگزیده‌ات از آفریدگانت و گزیده‌ات از بندگانت، و پیشواى رحمت و پیشـرو خیر و کلید برکت، آنگونه که خود را براى امر تو مهیا ساخت و در راه تو بدنش را در معرض ناپسندی‌ها قرار داد، و در دعا و نیایش با تو سـر را برهنه کرد با خاصانش رو برو شد، و نبـرد کرد در راه رضایت تو با عشیـره و خانداش، و در راه زنده کردن دینت با خویشان قطع رابطه نـمود و دور کرد نزدیکان را به خاطر انکارشان و نزدیک ساخت بیگانگان دور را به خاطر اجابت دعوتت و دوستى کرد با بیگانگان دور به خاطر تو و دشمنی کرد در راه تو با نزدیکان.

وَاَدْأَبَ نَفْسَهُ فیٖ تَبْلِیغِ رِسَالَتِکَ، وَاَتْعَبَهٰا بِالدُّعَاءِ إِلیٰ مِلَّتِکَ، وَشَـغَلَهَا بِالنُّصْحِ لِأَهْلِ دَعْوَتِکَ، وَهَـاجَرَ إِلیٰ بِلٰادِ الْـغُرْبَةِ، وَمَحَلِّ النَّأْیِ عَنْ مَوْطِنِ رَحْلِهٖ وَمَوْضِعِ رِجْلِهٖ، وَمَسْقَطِ رَأْسِـهٖ، وَمَأْنَسِ نَفْسِهٖ، إِرَادَةً مِنْهُ لِإِعْزَازِ دِینِکَ، وَاسْتِنْصَاراً عَلیٰ اَهْلِ الْکُفْرِ بِکَ، حَتَّى اسْتَتَبَّ لَـهُ مٰا حـَاوَلَ فیٖ أَعْـدَائِکَ، وَاسْتَتَمَّ لَـهُ مـٰا دَبَّرَ فیٖ اَوْلِیَائِکَ فَـنَهَدَ إِلَـیْهِمْ مُسْتَفْتِحاً بِعَوْنِکَ، وَمُتَقَوِّیاً عَلیٰ ضَـغْفِهٖ بِنَصْـرِکَ، فَغَزَاهُمْ فیٖ عُقْرِ دِیَارِهِمْ، وَهَجَمَ عَلَیْهِمْ فیٖ بُحْبُوحَةِ قَرَارِهِمْ، حَتّٰى ظَهَرَ اَمْرُکَ، وَعَلَتْ کَلِمَتُکَ وَلَوْکَرِهَ الْمُشْـرِکُونَ.

و در تبلیغ رسالتت خود را خسته کرد و در دعوت به سوى ملتت خود را به زحمت انداخت و خود را به خیر خواهى براى اهل دعوتت مشغول ساخت و به سـرزمین غربت مهاجرت کرد و محل دور از منزل و مأوایش و جایگاه و زادگاه، و محل انس خودش، اراده‌اى از او براى عزّت بخشیدن به دینت و یارى خواستـن از تو بر اهل کفر، تا آنکه آنچه را در نظر داشت دربارۀ دشمنانت، برایش پایدار شد، و آنچه را تدبیـر کرده بود برای دوستانت برایش محقق گردید، پس با امید به یاری‌ات، به سوى آنان شتافت و از یاری‌ات بر ضعف خود نیرو جست و بر آنان تاخت، در مرکز شهرهای‌شان و بر آنها یورش برد در وسط قرارگاه‌شان تا اینکه آشکار گشت امر تو و بلند آوازه گشت کلمه‌ات، هر چند مشـرکان نپسندند.

اَللّٰهُمَّ فَارْفَعْهُ بِـمٰا کَدَحَ فِیکَ إِلَی الدَّرَجَةِ الْعُلیَا مِنْ جَنَّتِکَ حَتّٰی لاٰیُسَاوىٰ فیٖ مَنْزِلَةٍ، وَلاٰ یُکَافَأَ فـیٖ مَـرْتَبَةٍ، وَلاٰ یُـوَازِیَـهُ لَدَیْکَ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ وَلاٰ نَبِیٌّ مُـرْسَلٌ، وَعَـرِّفْهُ فـیٖ أَهْلِهِ الطَّـاهِرِینَ وَاُمَّتِهِ الْمُؤمِنِینَ مِنْ حُسْنِ الشَّفَاعَةِ اَجَلَّ مٰاوَعَدْتَهُ، یٰا نَافِذَ الْعِدَةِ، یٰا وَافِیَ القَوْلِ، یٰا مُبَدِّلَ السَّیِّئٰاتِ بِاَضْعَافِهٰا مِنَ الْحَسَنَاتِ، إِنَّکَ ذُوالفَضْلِ الْعَظِیمِ، الْجَوادُ الْکَرِیمُ.

خداوندا مرتبۀ او را بالا ببـر بخاطر آنچه براى تو تلاش نـمود، به بالاترین درجۀ بهشتت تا آنجا که با او برابر نشود کسی در منزلتی، و پاداش نبیند احدى در رتبه‌اش و نه قرین او باشد نزد فرشته‌ای مقرب و یا پبامبـرى مرسل و او را عطا کن در مورد اهل بیت پاک و امت با ایـمانش از شفاعت نیکو، بالاترین حدّى را که به او وعده فرموده‌اى، ای انجام دهندۀ وعده، ای وفاکنندۀ به قول، ای تبدیل کنندۀ گناهان به چند برابرشان از نیکی‌ها، که تو داراى فضل عظیم هستى، و بخشندۀ بزرگواری.

منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife