آموزش لهجه عراقی و مکالمه عربی فصیح

دعای صد و ده – هرگاه به ماه نو نگاه می‌کرد
دعا هنگام دیدن ماه نو:
این دعا چهل و سومین دعا از ادعیه صحیفه سجادیه و صد و دهمین دعا از مجموعه دعاهای صحیفه جامعه می باشد.

حضرت سیدالساجدین (علیه السلام) در دعا هنگام دیدن ماه نو از مضامین بی همتایی بهره می برند و ماه را آفریده شده ای خطاب می کنند که مطیع و فرمانبردار است.

بیانات ارزشمند امام سجاد (علیه السلام) در دعا هنگام دیدن ماه نو حکایت از تسلط آن حضرت در علم آسمان ها دارد. امام آفرینش ماه و حرکت منزل به منزل آن را نشانه ای از مدیریت فرمانروای هستی دانسته و به میمنت آغاز ماه جدید سلامتی، ایمن بودن از بلایا، نعمت، احسان و خیر و برکت را از خداوند متعال درخواست نموده اند.

دعای صد و نه – هنگام ختم قرآن
دعای ختم قرآن:
این نیایش توحیدی چهل و دومین دعا از ادعیه صحیفه سجادیه و صد و نهمین دعا از مجموعه دعاهای صحیفه جامعه می باشد.

در دعای ختم قرآن حضرت علی بن الحسین (علیه السلام) خداوند متعال را یاری رسان برای خواندن قرآن خطاب کرده و از این کتاب به عنوان برترینِ کتاب ها یاد کرده اند.

امام سجاد (علیه السلام) در دعای ختم قرآن آن را فرقان و جداکننده حق از باطل و همچنین شاه راهی برای رفع ابهامات و شبهات معرفی کرده اند.

دعای صد و هشت – درخواست پوشش و حجاب از دشمن
دعا برای پوشاندن عیب ها و حفظ آبرو:
این مناجات چهل و یکمین دعا از ادعیه صحیفه سجادیه و صد و هشتمین دعا از مجموعه دعاهای صحیفه جامعه می باشد.

حضرت زین العابدین (علیه السلام) در نخستین فراز دعا برای پوشاندن عیب ها و حفظ آبرو گستره ای از بزرگواری و کرَم خداوند منان را طلب نموده است و روی برگرداندن پرودگار از بندگان خود را به عنوان یک گرفتاری برشمرده اند.

در دعا برای پوشاندن عیب ها و حفظ آبرو درخواست رحمت الهی و سقوط نکردن در عرصه انتقام و عقوبت الهی، کامل شدن حرمت و اعتبار انسان با آمرزش الهی، فرجام پرده دری و افشای اسرار مردم و درخواست رسیدن به مقام آبادسازی مجالس شایستگان از ارکان اصلی دعا هستند.

دعای صد و هفت – در توسل به نام‌های خداوند عزوجلّ
از امام حسین (علیه‌السلام) روایت شده است که فرمود: وارد شدم بر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در حالی که اُبی بن کعب نزد آن حضـرت بود و حدیث را ادامه داد تا اینکه فرمود: اُبی به آن حضـرت عرض کرد: ای رسول خدا، این نطفه که در پشت محبوبم حسین قرار دارد چیست؟ فرمود: مثل این نطفه همانند مثل ماه است و آن نطفه بیان کردن و توضیح دادن است هر کس پیرو او باشد، رشد یافته و هر کس از او گمراه شود بیخرد و سقوط کرده خواهد بود. گفت: اسم او چیست؟ فرمود: اسمش علی، و دعایش این است:

دعای صد و شش – هرگاه در کنار قبـری می‌ایستاد
عالـم (علیه‌السلام) گفت: حضـرت علی بن الحسین (علیهماالسلام) هرگاه میتی را داخل قبـر می‌نـمودند، در کنار قبـرش می‌ایستاد و می‌گفت:

اَللّٰهُمَّ جَافِ الْاَرْضَ عَنْ جَنْبَیْهِ، وَصَعِّدْ عَمَلَهُ، وَلَقِّهِ مِنْکَ رِضْوَاناً.

خداوندا، زمین را از دو طرفش دور کن، و عملش را بالا بر، و به او برسان از نزد خودت خرسندی را.

منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife

دعای صد و پنج – هرگاه جنازه‌ای را می‌دید
حضـرت علی بن الحسین (علیه‌السلام) هرگاه جنازه‌ای را می‌دید، می‌گفت:

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی لَمْ یَجْعَلْنِی مِنَ السَّوَادِ الْمُخْتَـرَمِ.

سپاس خدای را که مرا از عامۀ مردم هلاک شده، قرار نداده است.

و نیز گفته است:

دعای صد و چهار – در هنگام وفات
امام زین العابدین (علیه‌السلام) هنگام وفات می‌فرمود:

اَللّٰهُمَّ ارْحَمْنِی فَإِنَّکَ کَرِیمٌ، اَللّٰهُمَّ ارْحَمْنِی فَإِنَّکَ رَحِیمٌ.

خداوندا مرا رحمت کن، که تو مهربان هستی. خداوند مرا رحمت کن که تو کریم هستی.

و پیوسته این کلمات را تکرار می‌کرد تا اینکه حضـرت، درگذشت.

منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife

دعای صد و سه – هرگاه خبـر مرگ کسی را می‌شنید یا از مردن یاد می‌کرد
دعا در یاد مرگ:
این نیایش چهلمین دعا از ادعیه صحیفه سجادیه می باشد که در مجموعه دعاهای صحیفه جامعه به عنوان صد و سومین دعا تنظیم شده است.

امام سجاد (علیه السلام) دعا در یاد مرگ را با درود بر محمد و آل محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) آغاز نموده اند و در این دعا از خداوند درخواست دارند تا آرزوهای طولانی که سبب غفلت از یاد مرگ می شود را از انسان دور کند.

دعای صد و دو – در طلب رحمت
اَللّٰهُمَّ کَمٰا أَسَأْتُ وَأَحْسَنْتَ إِلَیَّ، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَیَّ.

خداوندا همانگونه که بدی کردم و تو، به من نیکی کردی، پس هرگاه من بازگشتم (به گناه) تو بازگرد (به احسان) بر من.

منبع: سایت منتظر
blog.montazer.ir/sahife

دعای صد و یک – هنگام درخواست عفو و رحمت
دعای درخواست بخشش و رحمت الهی:
این دعا سی و نهمین دعا از ادعیه صحیفه سجادیه و صد و یکمین دعا از مجموعه دعاهای صحیفه جامعه می باشد.

حضرت علی بن الحسین (علیه السلام) در نخستین فراز دعای درخواست بخشش و رحمت الهی از شهوت در انجام حرام ها، حریص بودن به گناه و آزار رساندن دیگران به خداوند متعال پناه برده اند و سپس طلب آمرزش برای کسانی دارند که دینی از امام بر گردن آنها می باشد.

در حقیقت امام سجاد(علیه السلام) در دعای درخواست بخشش و رحمت الهی با گذشت و عفو بدی های دیگران خود را سزاوار رحمت الهی می کنند و پاداشی درخور از فضل خداوند تقاضا دارند.